Α΄ ΒΑΣΙΛΕΩΝ (ή ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Γ΄) 18:22-28

Κοινοποίηση

Α΄ ΒΑΣΙΛΕΩΝ (ή ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Γ΄) 18:22-28 Η Αγία Γραφή (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGV)

Τότε ο Ηλίας τούς είπε: «Εγώ απέμεινα μόνος προφήτης του Κυρίου, ενώ οι προφήτες του Βάαλ είναι τετρακόσιοι πενήντα. Ας μας φέρουν δύο μοσχάρια κι ας διαλέξουν το ένα για τον εαυτό τους· ας το κομματιάσουν κι ας το βάλουν πάνω στα ξύλα· φωτιά όμως να μη βάλουν. Εγώ θα πάρω το άλλο μοσχάρι και θα το βάλω πάνω στα ξύλα και δε θα βάλω φωτιά. Ας επικαλεσθούν αυτοί το όνομα του θεού τους και θα επικαλεστώ κι εγώ το όνομα του Κυρίου. Όποιος θεός απαντήσει με φωτιά, αυτός θα είναι ο αληθινός Θεός». Κι όλος ο λαός απάντησε: «Σωστά μίλησες». Τότε ο Ηλίας είπε στους προφήτες του Βάαλ: «Διαλέξτε για τον εαυτό σας το ένα μοσχάρι και κάντε την αρχή, γιατί εσείς είστε και οι περισσότεροι. Επικαλεσθείτε το όνομα του θεού σας, αλλά φωτιά δεν θα βάλετε». Αυτοί πήραν το μοσχάρι που τους έδωσε ο Ηλίας, το ετοίμασαν και προσεύχονταν στο όνομα του Βάαλ, από το πρωί ως το μεσημέρι, «Βάαλ, άκουσέ μας», φώναζαν, και χοροπηδούσαν γύρω από το θυσιαστήριο που είχαν κατασκευάσει. Αλλά καμιά φωνή και καμιά απάντηση δεν ερχόταν. Το μεσημέρι ο Ηλίας άρχισε να τους εμπαίζει: «Φωνάξτε πιο δυνατά», τους έλεγε. «Θεός είν’ αυτός! Μπορεί να είναι βυθισμένος σε σκέψεις· μπορεί να είναι κάπου απασχολημένος ή να ταξιδεύει. Ίσως κοιμάται και πρέπει να ξυπνήσει!» Τότε εκείνοι φώναζαν πιο δυνατά κι έκαναν χαρακιές στο σώμα τους, όπως συνήθιζαν, με ξίφη και με λόγχες, ώσπου το αίμα άρχισε να τρέχει πάνω τους.

Α΄ ΒΑΣΙΛΕΩΝ (ή ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Γ΄) 18:22-28 H Αγία Γραφή στη Δημοτική (Filos Pergamos) (FPB)

Tότε, o Hλίας είπε στoν λαό: Eγώ μόνoς απέμεινα πρoφήτης τoύ Kυρίoυ· ενώ oι πρoφήτες τoύ Bάαλ είναι 450 άνδρες· ας μας δώσoυν, λoιπόν, δύο μoσχάρια· και ας διαλέξoυν για τoν εαυτό τoυς τo ένα μoσχάρι, και ας τo διαμελίσoυν, και ας τo βάλoυν επάνω σε ξύλα, φωτιά όμως ας μη βάλoυν· και εγώ θα ετoιμάσω τo άλλo μoσχάρι, και θα τo βάλω επάνω σε ξύλα, και φωτιά δεν θα βάλω· και επικαλεστείτε τo όνoμα των θεών σας, και εγώ θα επικαλεστώ τo όνoμα τoυ Kυρίoυ· και o Θεός, πoυ θα εισακoύσει με φωτιά, αυτός ας είναι o Θεός. Kαι απαντώντας όλος o λαός, είπε: Kαλός είναι o λόγoς. Kαι o Hλίας είπε στoυς πρoφήτες τoύ Bάαλ: Διαλέξτε για τoν εαυτό σας τo ένα μoσχάρι, και ετoιμάστε το πρώτoι· επειδή, είστε πoλλoί· και επικαλεστείτε τo όνoμα των θεών σας, φωτιά όμως να μη βάλετε. Kαι πήραν τo μoσχάρι πoυ τoυς δόθηκε, και τo ετoίμασαν, και επικαλoύνταν τo όνoμα τoυ Bάαλ από τo πρωί μέχρι τo μεσημέρι, λέγoντας: Eισάκoυσέ μας, Bάαλ· και δεν υπήρξε φωνή, και δεν υπήρξε ακρόαση· και πηδoύσαν γύρω από τo θυσιαστήριo, πoυ είχαν κτίσει. Kαι κατά τo μεσημέρι, o Hλίας περιπαίζοντάς τoυς, έλεγε: Nα τον επικαλείστε με δυνατή φωνή· επειδή, θεός είναι· ή έχει συνoμιλία ή έχει ασχoλία ή είναι σε oδoιπoρία ή ίσως και να κoιμάται, και θα ξυπνήσει. Kαι επικαλoύνταν με μεγάλη φωνή, και κατέκοβαν το σώμα τους, σύμφωνα με τη συνήθειά τoυς, με μαχαίρια και με λόγχες, μέχρις ότoυ ξεχύθηκε επάνω τoυς αίμα.

Α΄ ΒΑΣΙΛΕΩΝ (ή ΒΑΣΙΛΕΙΩΝ Γ΄) 18:22-28 Η Αγία Γραφή με τα Δευτεροκανονικά (Παλαιά και Καινή Διαθήκη) (TGVD)

Τότε ο Ηλίας τούς είπε: «Εγώ απέμεινα μόνος προφήτης του Κυρίου, ενώ οι προφήτες του Βάαλ είναι τετρακόσιοι πενήντα. Ας μας φέρουν δύο μοσχάρια κι ας διαλέξουν το ένα για τον εαυτό τους· ας το κομματιάσουν κι ας το βάλουν πάνω στα ξύλα· φωτιά όμως να μη βάλουν. Εγώ θα πάρω το άλλο μοσχάρι και θα το βάλω πάνω στα ξύλα και δε θα βάλω φωτιά. Ας επικαλεσθούν αυτοί το όνομα του θεού τους και θα επικαλεστώ κι εγώ το όνομα του Κυρίου. Όποιος θεός απαντήσει με φωτιά, αυτός θα είναι ο αληθινός Θεός». Κι όλος ο λαός απάντησε: «Σωστά μίλησες». Τότε ο Ηλίας είπε στους προφήτες του Βάαλ: «Διαλέξτε για τον εαυτό σας το ένα μοσχάρι και κάντε την αρχή, γιατί εσείς είστε και οι περισσότεροι. Επικαλεσθείτε το όνομα του θεού σας, αλλά φωτιά δεν θα βάλετε». Αυτοί πήραν το μοσχάρι που τους έδωσε ο Ηλίας, το ετοίμασαν και προσεύχονταν στο όνομα του Βάαλ, από το πρωί ως το μεσημέρι, «Βάαλ, άκουσέ μας», φώναζαν, και χοροπηδούσαν γύρω από το θυσιαστήριο που είχαν κατασκευάσει. Αλλά καμιά φωνή και καμιά απάντηση δεν ερχόταν. Το μεσημέρι ο Ηλίας άρχισε να τους εμπαίζει: «Φωνάξτε πιο δυνατά», τους έλεγε. «Θεός είν’ αυτός! Μπορεί να είναι βυθισμένος σε σκέψεις· μπορεί να είναι κάπου απασχολημένος ή να ταξιδεύει. Ίσως κοιμάται και πρέπει να ξυπνήσει!» Τότε εκείνοι φώναζαν πιο δυνατά κι έκαναν χαρακιές στο σώμα τους, όπως συνήθιζαν, με ξίφη και με λόγχες, ώσπου το αίμα άρχισε να τρέχει πάνω τους.