ΑΣΜΑ ΑΣΜΑΤΩΝ 1:5-8

Μαυριδερή είμαι κι όμως είμαι όμορφη, κοπέλες της Ιερουσαλήμ· σαν τις σκηνές των Βεδουίνων του Κηδάρ, σαν τα παραπετάσματα στου Σολομώντα το παλάτι. Μην το πολυπροσέχετε αν είμαι μαυρισμένη, του ήλιου η λαύρα μ’ άρπαξε. Της μάνας μου οι γιοι σκληρά μού φέρθηκαν. Μ’ έβαλαν να φυλάω τ’ αμπέλια, μα το δικό μου αμπέλι δεν το φύλαξα. Για πες μου εσύ που τόσο σ’ αγαπώ, πού βόσκεις το κοπάδι σου; το μεσημέρι πού το ξαποσταίνεις; Για να μην τριγυρνώ και σε γυρεύω μες στα κοπάδια των συντρόφων σου. Ετούτο αν δεν το ξέρεις, εσύ μες στις γυναίκες η ομορφότερη, βγες κι ακολούθησε του κοπαδιού τ’ αχνάρια και βόσκησε τα γίδια σου κοντά στις στάνες των βοσκών.