Λογότυπο YouVersion
Εικονίδιο αναζήτησης

ΨΑΛΜΟΙ 40 [39]

40 [39]
Ας μάθουν όλοι το τι έκανες για μένα!
1Στον πρωτοψάλτη· ψαλμός του Δαβίδ.
2Αδιάκοπα στον Κύριο έλπιζα κι αυτός με πρόσεξε
κι άκουσε την κραυγή μου.
3Μ’ ανέσυρε από το λάκκο της φθοράς,
απ’ της λάσπης το βούρκο·
τα πόδια μου τα στήριξε
πάνω στο βράχο,
τα βήματά μου στέριωσε.
4Στο στόμα μου έβαλε καινούριο ένα τραγούδι,
για το Θεό μας δοξολόγημα·
πολλοί θα δουν, θα ευλαβηθούν,
στον Κύριο θα ελπίσουν.
5Μακάριος ο άνθρωπος, που ’χει στον Κύριο την ελπίδα του,
και προς τους μάταιους δε στρέφεται
κι όσους δουλεύουνε στο ψέμα.
6Πληθώρα, Κύριε, Θεέ μας, τα έργα σου τα θαυμαστά,
κι όσα σχεδίασες για χάρη μας.
Κανένας δε συγκρίνεται μ’ εσένα!
Να τ’ αναγγείλω θα ’θελα και να τα πω,
είν’ όμως αναρίθμητα.
7Θυσίες και προσφορές δεν θέλησες,
μου ’δωσες την επίγνωση·
δε ζήτησες ολοκαυτώματα
ούτε θυσίες εξιλέωσης.
8Τότε είπα: «Να με, ήρθα».
Στου βιβλίου τον κύλινδρο για μένα γράφει.
9Να κάνω ό,τι είν’ ευχάριστο σ’ εσένα,
Θεέ μου, επιθύμησα·
ο νόμος σου να ’ναι στο βάθος της καρδιάς μου.
10Διαλάλησα τη δικαιοσύνη σου σε σύναξη μεγάλη,
να που τα χείλια μου δεν τα ’κλεισα·
Κύριε, εσύ το ξέρεις.
11Τη δικαιοσύνη σου δεν έκρυψα στα βάθη της καρδιάς μου,
κήρυξα την πιστότητά σου και τη βοήθειά σου·
δεν κράτησα κρυμμένη την αγάπη σου
ούτε και την αλήθεια σου σε σύναξη μεγάλη.
12Μην εμποδίσεις εσύ, Κύριε, την ευσπλαχνία σου σ’ εμένα·
η αγάπη σου κι η αλήθεια σου
ας με φρουρούν παντοτινά.
13Γιατί πέσαν απάνω μου δεινά που δε μετριούνται,
με πήραν οι ανομίες μου και δεν μπορώ να δω·
–πιότερες κι από τα μαλλιά της κεφαλής μου–
και μ’ εγκατέλειψε το θάρρος μου.
14Κύριε, στέρξε να με σώσεις·
τάχυνε, Κύριε,
να με βοηθήσεις.
15Ας ντροπιαστούν όλοι μαζί κι ας εξουθενωθούν
αυτοί που θέλουν ν’ αφαιρέσουν τη ζωή μου·
ατιμασμένοι ας πισωστρέψουν
αυτοί που με τη δυστυχία μου χαίρονται.
16Ας μείνουν άναυδοι απ’ το αίσχος τους
όσοι για μένα λέν’:
«καλά να πάθει».
17Ας ευφρανθούν και ας χαρούν κοντά σου
όλοι όσοι σε ζητάνε, Κύριε,
και πάντα ας λένε:
«Μεγάλος είν’ ο Κύριος!»
όσοι αγαπούν τη σωτηρία που χαρίζεις.
18Εγώ είμαι άθλιος και φτωχός,
μη με ξεχάσεις, όμως, Κύριε.
Εσύ ’σαι βοηθός μου κι ελευθερωτής,
Θεέ μου, μην αργήσεις.#Οι στίχοι 14-18 αντιστοιχούν με μικρές παραλλαγές στον Ψλ 70.

Επιλέχθηκαν προς το παρόν:

ΨΑΛΜΟΙ 40 [39]: TGV

Επισημάνσεις

Κοινοποίηση

Αντιγραφή

None

Θέλετε να αποθηκεύονται οι επισημάνσεις σας σε όλες τις συσκευές σας; Εγγραφείτε ή συνδεθείτε