ΘΡΗΝΟΙ 3:16-24

Χαλίκια με τα δόντια μου με έκανε να φάω. Μ’ έριξε μες στη στάχτη, μου πήρε την ειρήνη της ψυχής μου, τι είναι ευτυχία το λησμόνησα, και είπα: «Χάθηκε η δύναμή μου, αυτή η ελπίδα που ερχόταν απ’ τον Κύριο». Ν’ αναλογίζομαι τη θλίψη και την ταλαιπωρία μου είναι δηλητήριο και χολή. Αδιάκοπα τα σκέφτομαι και θλίβεται η ψυχή μου. Μα η ελπίδα έρχεται ετούτο όταν θυμάμαι: πως του Κυρίου η ευσπλαχνία δεν εξαντλήθηκε, ούτε και τέλειωσε το έλεός του. Την κάθε αυγή ξαναγεννιούνται· κι είν’ η πιστότητά του απέραντη. Είπα: «Ο Κύριος για μένα είναι το παν, γι’ αυτό και θα ’χω την ελπίδα μου σ’ αυτόν».