Δημοφιλή Βιβλικά εδάφια από KAJADIAN 11

Κοινοποίηση

Mantenna ngandika, ”Ayeuna eta jelema-jelema teh sabangsa jeung ngaromongna kabeh sabasa. Ayeuna maranehna kakara mimiti barang jieunna. Moal lila deui mah maranehna tangtu bisa ngalaksanakeun sagala pamaksudanana. Hayu Urang turun, Urang kusutkeun basana, sina ulah ngarti batur pada batur.”

Terus ceuk maranehna, ”Ayeuna urang nyieun nagara. Urang make munara anu puncakna nepi ka langit, sangkan urang kamashur jeung supaya ulah papencar ka mana-mendi.”

Eta nagara dingaranan Babul, lantaran di dinya PANGERAN ngusutkeun basa manusa, sarta ti semet harita, manusa teh ku Mantenna dipaburencaykeun ka sakuliah dunya.

Asalna mah basa teh ngan hiji. Jelema-jelema sadunya, ngaromongna sabasa, kecap-kecapna sarua.

Lajeng PANGERAN lungsur seja ningalian eta nagara jeung munara anu keur diadegkeun.

Eta jelema-jelema ku PANGERAN dipaburencaykeun ka sakuliah dunya, pagaweanana nyieun nagara tea jadi bangkar.