Text: © Библиско Здружение на Р. Македонија 2023 Audio: ℗ 2024 Hosanna

македонскиот

А кога се раздени, сите првосвеш­теници и старешини на народот напра­вија договор против Исус, за да Го убијат; и, откако Го врзаа, Го одведоа и Го предадоа на управителот Понтиј Пилат.


Тогаш Јуда, кој Го предаде, кога виде дека Исус е осуден, се покаја и им ги врати триесетте сребреници на прво­свештениците и старешините, велејќи им: „Згрешив, зашто пре­дадов невина крв!“ А тие рекоа: „Што ни е грижа нам за тоа? Мисли му ти!“ Тој ги фрли сребрениците во хра­мот, излезе и отиде, та се обеси. Првосвештениците, пак, ги собраа сребрениците и рекоа: „Не треба да се стават во касата на храмот, бидејќи се цена за крв.“ Откако се советуваа, ја купија со нив грнчаревата нива, за погребување на странци. Затоа и до денес таа нива се вика Крвна нива. Тогаш се исполни реченото преку пророкот Еремија, кој вели: „И ги зедоа три­есетте сребреника, цената на Оценетиот, Кого Го оценија Израилевте синови, и ги дадоа за грнчаревата нива, како што ми кажа Господ.“


И Исус застана пред управникот. А управникот Го праша, велејќи: „Ти ли си Царот Јудејски?“ Исус му одговори: „Ти велиш.“ И, кога Го обвинуваа првосвеш­те­ни­ците и старешините, Тој ништо не од­говараше. Тогаш Пилат Му рече: „Не слушаш ли колку сведоштва имаат против Тебе?“ Но Тој не му одговори на ниту еден збор, така што управникот многу се чудеше. А на секој празник управ­ни­кот имаше обичај да му ослободува на народот по еден затвореник, кого тие ќе го побараа. Тогаш тие имаа еден прочуен зат­вореник, по име Варава. И, кога се собраа, Пилат им рече: „Кого сакате да ви го ослободам: Варава или Исус, наречен Христос?“ Зашто знаеше дека Го беа предале од завист. А кога тој седеше на судскиот престол, жена му порача да му кажат: „Не прави Му ништо на Тој Праведник, заш­то денеска многу пострадав на сон поради Него.“ Но првосвештениците и стареши­ните го наговорија народот да го побара Варава, а Исус да Го погуби. Тогаш управникот им рече: „Кого од двајцата сакате да го ослободам?“ Тие одговорија: „Варава!“ Пилат им рече: „А што да правам со Исус, наречен Христос?“ Му одговорија сите: „Да биде распнат!“ Управникот рече: „Па какво зло направил?“ Но тие уште посилно викаа: „Да биде распнат!“ Пилат, штом виде дека ништо не помага, туку, напротив, буната се зголемува, зеде во­да, ги изми рацете пред народот и рече: „Невин сум за крвта на Овој Пра­ведник; мислете му вие!“ И, одговарајќи, целиот народ, рече: „Неговата крв нека падне врз нас и врз нашите чеда!“ Тогаш им го ослободи Варава, а Исус Го камшикуваше и Го пре­да­де да биде распнат.


Потоа војниците на управникот Го зедоа Исус во преторијата и ја собраа целата чета околу Него, па, откако Го соблекоа, Му облекоа скерлетна наметка; исплетоа трнов венец, Му го ставија на главата и Му дадоа во десната рака трска; и, поклонувајќи се на колена пред Него, Му се потсмеваа и велеа: „Те поздравуваме, Царе Јудеј­ски!“ И плукаа на Него, па ја зедоа трската и Го удираа по главата. А откако Го исмеаја, Му ја соблекоа скерлетната наметка, Му ги облекоа Неговите алишта и Го поведоа на распнување.


На излегување сретнаа еден Ки­ри­неец, по име Симон; него го натераа да Му го носи крстот. И кога дојдоа на местото наречено Голгота, што значи Черепно Место, Му дадоа да пие оцет, измешан со жолчка. Но Тој вкуси и не сакаше да пие. А штом Го распнаа, ги разделија Неговите алишта, фрлајќи ждрепка; па седеа таму и Го чуваа; и Му ставија над главата натпис со Неговата вина: „Овој е Исус, Царот Јудејски.“ Со Него распнаа и двајца разбојници; едниот од десната, а другиот од левата страна. А минувачите Го хулеа, вртејќи ги своите глави и велејќи: „Ти, што го уриваш храмот и за три дена го соѕидуваш, спаси се Себеси! Ако си Син Божји, слези од крстот!“ Исто така и првосвештениците, потсмевајќи се заедно со книжниците, старешините и фарисе­ите, говореа: „Други спасуваше, а Себеси не може да се спаси! Ако е Цар на Израил, нека слезе сега од крстот, па ќе поверуваме во Него. Се надеваше на Бог, нека Го избави сега, ако Го сака, бидејќи говореше: ’Син Божји сум!‘“ Така Го навредуваа и разбојниците распнати со Него.


А од шестиот час настана темнина по целата земја до деветтиот час; а околу деветтиот час Исус извика со силен глас: „Или, Или, лима савахтани!?“ А тоа значи: „Боже Мој, Боже Мој, зошто Ме остави!?“ А некои од оние што стоеја таму, кога го чуја тоа, рекоа: „Овој го вика Илија!“ И веднаш еден од нив отрча, зеде сунѓер, го натопи во оцет и го надена на трска, па Му даваше да пие. А останатите велеа: „Чекајте, да видиме, дали ќе дојде Илија да Го спа­си!“ А Исус повторно извика со силен глас и го испушти духот. И ете, завесата на хра­мот се расцепи на две, одгоре додолу; и земјата се затресе; и карпите се распукаа. И гробовите се отворија; и многу тела на упокоени светии воскреснаа; па, кога излегоа од гробовите, по Неговото воскресение, влегоа во светиот град и им се јавија на мнозина. А стотникот и оние што со него Го чуваа Исус, гледајќи го земјотресот и сѐ што се случи, многу се уплашија и говореа: „Навистина Овој беше Син Божји!“ Таму беа и гледаа оддалеку многу жени, кои врвеа по Исус од Галилеја и Му служеа. Меѓу нив беа Марија Магдалина и Марија, мајката на Јаков и Јосиф, и мајката на Зеведеевите синови.


А кога се стемни, дојде еден богат човек од Ариматеја, по име Јосиф, кој, исто така, Му беше ученик на Исус; тој отиде кај Пилат и го побара Исусовото тело. Тогаш Пилат нареди да му го дадат телото. А Јосиф, штом го зеде телото, го завитка во чисто платно и го положи во својот нов гроб, што го беше издлабил во камен; па, откако навали голем камен на гробната врата, си отиде. А таму беа Марија Магдалина и другата Марија, кои седеа спроти гробот.

Утредента, пак, по петокот, се собраа првосвештениците и фарисеите кај Пилат и му рекоа: „Господаре, се сетивме дека Оној измамник, уште дури беше жив, рече: ’По три дена ќе воскреснам!‘ Затоа нареди да се чува гробот до третиот ден, за да не отидат Неговите ученици ноќе и да Го украдат, па да му речат на народот: ’Воскресна од мртвите!‘ Та последната измама ќе биде полоша од првата.“ Пилат им рече: „Имате стража; одете и чувајте го како што знаете.“ Тие отидоа и со стража го чуваа гробот, а каменот го запечатија.

Ακρόαση Матеј 27