Tuvin - 2011IBT-R (Bible) Non Drama

Tuvin - 2011 IBT-R (Bible) Drama

Бир-ле катап бүгү үндүрүг хавырыкчылары болгаш бачыттыг кижилер Иисусту дыңнаар дээш чыглып келген. А фарисейлер болгаш ном-хоойлу тайылбырлакчылары: «Ол бачыттыг кижилер-биле харылзажып, оларның-биле кады чемненип олурар-дыр» – деп химиренчип турганнар.
Ынчаарга Иисус оларга угаадыглыг чугаа чугаалап берген: «Силерниң араңарга чүс хойлуг кижи тургаш, оларның бирээзин чидирипкен дижик. Ол тозан тозун ээн одарга арттырып кааш, чиде бергенин тып алгыжеге чедир, ону дилеп чоруппас бе? А тып алгаш, ону эктинче өөрүшкү-маңнайлыг салып алыр. Оон бажыңынче аппаргаш, эш-өөрү болгаш кожаларын кый деп алгаш, оларга: „Өөрүшкүмнү үлежиңер, мен читкен хоюмну тып алдым!“ – дээр. Силерге чугаалап тур мен: дээрлерге шак-ла ынчаар, амыдыралын өскертири албан эвес „Миннир ужурлуг бачыдым чок“ дээр тозан тос кижиге бодаарга, бачыдын миннип, Бурганче ээлген чаңгыс-ла бачыттыг кижи дээш, өөрүшкү улуг болур».

«Азы кандыг-бир херээжен он мөңгүн чоостуг тургаш, оларның бирээзин чидирипкен дижик. Ол чырыткызын кыпсып албас бе база, ол чоозун тып алгыжеге чедир, бажың иштин бир кылдыр ширбип, хынамчалыг дилей бербес бе? А тып алгаш, эш-өөрү болгаш кожаларын кый деп алгаш, оларга: „Өөрүшкүмнү үлежиңер, мен чидирипкен чоозумну тып алдым“ – дээр. Силерге чугаалап тур мен: дээрлерге шак-ла ынчаар, бачыдын миннип, Бурганче ээлген чаңгыс-ла бачыттыг кижи дээш, Бурганның төлээлери өөрүүр».

Оон Иисус мынча дээн: «Ийи оолдуг бир кижи чораан чүве-дир. Биче оглу ачазынга мынча дээн: „Ачай! Эт-хөреңгивистиң меңээ онаажыр кезээн үзүп берип көр“. Ынчаарга ачазы эт-хөреңгизин оолдарының аразынга үлеп берген. Үр болбаанда, биче оглу үлүүн дөгерезин садыпкаш, акшазын ап алгаш, ырак чуртче чорупкан. Ол аңаа будалып чурттааш, бодунуң бүгү акша-хөреңгизин төтчеглеп каапкан.
Ооң хамык өнчүзүнден чүү-даа артпаанда, ол чуртка улуг аш эгелээн, оол аштап-түрей берген. Оол барып, демги черниң чурттакчыларының бирээзинге хөлезиленип туруп алган, а ол кижи аңаа бодунуң шөлүнде хаваннарын кадартып каан. Демги оол аштаанындан хаван чеми-биле-даа хырнын долдурарынга белен турган, ынчалза-даа ону безин кым-даа аңаа бербес бооп-тур.
Угаан кире бергеш, ол мынча дээн: „Мээң ачам чеже хире хөлезилеттинген чалчалыг ийик, олар шупту хырын быжыы-биле чемненип турар болгай, а мен мында аштап өлүр четтим-не! Ачамга чеде бергеш, аңаа мынча дээйн: ‘Ачай! Мен дээрде Бурганга-даа, силерге-даа удур бачыт үүлгеттим. Мен ам силерниң оглуңар деп ададырынга төлеп чок болу бердим, оода-ла чалчаларыңар бирээзи кылдыр мени хүлээп ап көрүңерем’“.
Оон ачазынче чорупкан. Оглу чоокшулап келбээнде-ле, ачазы ону көрүп кааш, кээргей берип-тир. Ачазы оглунга маңнап чеде бергеш, ону кужактааш, ошкап эгелээн. Оглу аңаа мынча дээн: „Ачай! Мен дээрде Бурганга-даа, силерге-даа удур бачыт үүлгеттим. Мен ам силерниң оглуңар деп ададырынга төлеп чок болу бердим“.
А ачазы бодунуң чалчаларынга мынча дээн: „Эки дээн хепти саадал чокка эккелгеш, ону хепкерип калыңар, ооң холунга билзектен, а будунга идиктен кедириңер. Семиртир азырап каан молдургадан эккелгеш, соп бериңер: ам дой кылып, хөглээр бис. Чүге дээрге мээң бо оглум өлүг тургаш, ам дирлип келген-дир, чидип чорааш, ам тыптып келген-дир“. Ынчангаш олар байырлап-дойлап эгелээн.
Улуг оглу ол өйде шөлге турган, оон чанып кел чыда, бажыңынга чоокшулап келгеш, ыр-шоор биле танцы-самның шимээнин дыңнап каан. Ол чалчаларның бирээзин кый деп алгаш: „Бо чүү болуп турар чүвел?“ – деп айтырган.
Демгизи аңаа: „Сээң дуңмаң чанып кээрге, ачаң семиртир азырап каан молдурга соп берди, чүге дээрге оглу дириг-менди ээп келген-дир“ – деп харыылаан.
Акызы хорадай бергеш, бажыңче кирбес-тир деп бодап алган. Ачазы үнүп келгеш: „Кирип көрем“ – деп дилей берген.
Ынчалза-даа ол ачазынга мынча деп харыылаан: „Көр даан, ачай, мен силерге мынча чыл дургузунда чалчаңар дег бараан болуп, чугаалаан сөзүңерниң аайындан эртпейн келдим, ынчалза-даа силер меңээ, эш-өөрү-биле кады хөглеп-байырлазын дээш, кажанда-даа өскүс анай безин берип көрген эвес силер. А силерниң бо оглуңар самыын-садар херээженнер-биле будалып, эт-хөреңгиңерни төтчеглеп каапкаш чедип кээрге, силер аңаа семиртир азырап каан молдурга соп бердиңер!“
Ачазы ынчан аңаа мынча дээн: „Оглум! Сен үргүлчү-ле мээң-биле кады сен, менде бар бүгү чүве сээңии болгай. Сээң бо дуңмаңның өлүг тургаш, ам дирлип келгени дээш база чидип чорааш, ам тыптып келгени дээш өөрүп-хөглевейн, чүү дээш өөрүп-хөглээр бис?!“»

Ακρόαση Лука 15