Mateusza 4

Królewski egzamin dojrzałości i początek misji Jezusa

(Mk 1,12‐13; Łk 4,1‐13)

1 # Rdz 3,1‐7; 1 Tes 3,5; Hbr 2,18; Hbr 4,15 Zaraz potem Duch poprowadził Jezusa na pustkowie, żeby tam został poddany próbie, czy ulegnie pokuszeniu#Gr. peiradzo znaczy „test” lub „próba”, ale także „pokusa”, w zależności od tego, kim jest inicjator określonego działania. Mateusz pokazuje, że Duch Boży wyprowadził Jezusa na pustkowie, by tam został On poddany testowi. Tam również, w chwili największej słabości, przystąpił do Niego szatan i kusił Go. Typowe jest to, że gdy Bóg poddaje wiarę człowieka próbie, natychmiast zjawia się szatan (lub jego wysłannicy), by w tym samym czasie kusić człowieka. Przypomina to nieco sytuację, w jakiej młodzi ludzie znajdują się na egzaminie maturalnym (tzw. egzaminie dojrzałości). Biorą udział w tym egzaminie, aby udokumentować dojrzałość swej wiedzy. Jednak w jego trakcie są często kuszeni, by ściągać, co jest przeciwne idei i sensowi egzaminu (testu). Podobnie było z Jezusem. Ważną dla nas nauką jest to, by w takich sytuacjach pamiętać, jak Jezus reagował na pojawiające się pokusy. On zawsze opierał się na prawdzie Bożego Słowa – por. Mt 4,4; Mt 4,7; Mt 4,10. Trzeba też pamiętać, co o takich sytuacjach napisał Apostoł Paweł w 1 Kor 10,13.

ze strony diabła. 2#Wj 24,18; Wj 34,28; 1 Krl 19,8Pościł tam czterdzieści dni i czterdzieści nocy, po których odczuł wielki głód#Wiadomo, że po pierwszych 3‐4 dniach ścisłego postu człowiek nie odczuwa już głodu, gdyż organizm pobiera potrzebne mu do życia kalorie z zapasów zmagazynowanych w tkance tłuszczowej oraz złogach wewnętrznych. Zwykle po 40 dniach, gdy zgromadzone zapasy wyczerpią się, głód powraca z porażającą siłą. Jest to moment wielkiego zagrożenia dla życia, gdyż organizmowi brakuje składników odżywczych koniecznych do podtrzymywania podstawowych funkcji życiowych, a zwłaszcza do działania serca i mózgu. Opis tego postu odnosi się do rezygnacji z jedzenia. Woda jednak musi być dostarczana organizmowi, który bez niej nie jest w stanie przeżyć dłużej niż 3‐4 dni (w wyjątkowych warunkach do 7 dni).. 3#Rdz 3,1‐7Wtedy przystąpił kusiciel#Z Mk 1,13 oraz Łk 4,2 wiemy, że Jezus przebywał na pustkowiu przez 40 dni. Prawdopodobnie opisane dalej przez Mateusza trzy pokusy, jakim został poddany Jezus, są jedynie przykładami tego, czego doświadczał w ostatniej fazie próby, gdy znajdował się na pustkowiu. i podsunął Mu taką myśl: „Jeśli rzeczywiście jesteś Synem Bożym, to rozkaż tym kamieniom, aby stały się chlebem#Dosł. „pokarmem” (gr. artos).”.

4 # Pwt 8,3 A Jezus tak mu odparł:

— Napisane jest: Nie tylko chleb jest potrzebny człowiekowi do życia. Konieczne jest karmienie się całym Słowem pochodzącym od Boga # Por. Pwt 8,3. Diabeł próbował zwodzić Jezusa wersetami biblijnymi wyrwanymi z kontekstu. Jezus jednak podkreśla, że o ile pokarm jest potrzebny człowiekowi do podtrzymania życia biologicznego, o tyle BOŻE SŁOWO (w pełnym kontekście) jest niezbędne do narodzenia i wzrostu w wierze prowadzącej do odwiecznego i nieskończonego Bożego Życia. .

5Wtedy diabeł powiódł Go w wizji do miasta świętego#Tzn. do Jerozolimy. Pamiętajmy, że Jezus podczas kuszenia cały czas znajdował się na pustkowiu. i, stawiając na szczycie świątyni, 6#Ps 91,11‐12tak powiedział: „Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół. Jest przecież napisane: Swoim aniołom da rozkaz w twej sprawie, a także: Na rękach cię poniosą, abyś nie uraził swej nogi o kamień”#Por. Ps 91,11‐12..

7 # Pwt 6,16 Lecz Jezus mu odrzekł:

— Lecz napisane jest również: Nie będziesz prowokował # Gr. ekpeiradzo (hebr. nacah). Słowo to opisuje próbę testowania prawdziwości czegoś lub kogoś, sprawdzanie wiarygodności, a także prowokowanie do takiego zachowania, które miałoby coś potwierdzić lub udowodnić. Diabeł zamierzał sprowokować Jezusa do duchowo błędnej decyzji podważającej wiarygodność Bożego Słowa. Sam fakt takiego sprawdzenia byłby wyrazem braku ufności, że to, co mówi Boże Słowo, jest prawdziwe i nie wymaga żadnego materialnego czy fizycznego potwierdzania. PANA, twojego Boga # Por. Pwt 6,16. .

8W kolejnej wizji diabeł powiódł Jezusa na wysoką górę. Tam ukazał Mu wszystkie królestwa świata wraz z ich przepychem 9i powiedział: „Dam ci to wszystko, jeśli złożysz mi pokłon”#Szatan jest w Biblii określany mianem „przywódca (gr. archon) tego świata” (por. J 12,31; J 14,30; J 16,11) oraz „władca mocarstwa mroku” (Ef 2,2), zatem oferta, którą złożył Jezusowi, bazowała na jego kompetencjach i prerogatywach. Nie wolno jednak zapominać, że szatan jest jedynie stworzeniem – aniołem, i w niczym nie może równać się z Bogiem. Wskutek pychy, którą i tu okazuje, zbuntował się kiedyś przeciwko swemu Stworzycielowi..

10 # Pwt 6,13; Mt 16,23 Lecz Jezus tak mu odpowiedział:

— Idź precz, szatanie! Jest napisane # Jezus po raz trzeci używa określenia „napisane jest”. To znamienne podkreślenie przestrzega przed wyrywaniem z kontekstu pojedynczych wersetów Bożego Słowa i interpretowaniem ich wg własnego uznania. Biblia jest Księgą na wskroś kontekstualną i każde jej słowo oraz każde zdanie trzeba rozpatrywać w bliższym i dalszym kontekście. Nie wystarczy znać literalne brzmienie poszczególnych wersetów. Dla pełnego zrozumienia ich przesłania ważne jest poznanie, w jakim kontekście zostały one wypowiedziane. : Tylko PANU, twojemu Bogu, będziesz służył i cześć oddawał # Por. Pwt 6,13 i Pwt 10,20. Roszczenie Boga, jako Stworzyciela i PANA wszechświata, jest oczywiste. On sam wyraźnie oświadczył, że jest zazdrosny o swoją chwałę (por. Wj 34,14; Pwt 4,24; Pwt 5,9; Pwt 6,15; Pwt 29,19; Pwt 32,16; Pwt 32,21; Joz 24,19; 2 Krl 19;31; Iz 9,6; Iz 37,32; Iz 59,17; Na 1,2; Za 1,2). Nie jest to grzeszna ludzka zazdrość, ale święta, bo uprawniona Jego wielką miłością do swojego stworzenia, a przede wszystkim do ludu, który Mu ufa. .

11 # Łk 22,43; J 1,51; Hbr 1,6.14Jk 4,7 Wtedy diabeł odstąpił od Niego, a przybyli aniołowie, by Mu usługiwać.

Początek służby

(Mk 1,14‐15; Łk 4,14‐15)

12 # Mt 14,3 Kiedy Jezus usłyszał, że Jan został uwięziony, opuścił Judeę i udał się do Galilei. 13Nie zamieszkał jednak w Nazarecie, lecz osiadł w Kafarnaum, które znajdowało się nad jeziorem, na granicy krainy Zabulona i Neftalego#Gdy Żydzi objęli w posiadanie ziemię obiecaną, jej tereny zostały podzielone pomiędzy dwanaście rodów Izraela. Tu mowa jest o dwóch z nich. Nie chodzi więc o jakiś konkretny majątek należący do wymienionych rodzin, ale o tereny historycznie przypisane dwom gałęziom narodu żydowskiego.. 14#Iz 9,1W ten sposób wypełniło się to, co zapowiedział prorok Izajasz 15#Łk 2,32o ziemi Zabulona i Neftalego, o drogach pomiędzy morzem a Jordanem i o krainie, która stała się pogańska#Por. Iz 8,23. W tamtym czasie Galilea była nazywana krainą pogańską z uwagi na osiedlenie się w niej sporej liczby pogan, którzy zmieszali się z Żydami. To sprawiało, iż Judejczycy uważali Galilejczyków za nieczystych i nimi gardzili. Należy jednak zauważyć, iż status Żydów z Galilei był w oczach Judejczyków znacznie wyższy niż pozycja Samarytan, których uważali za wrogów i traktowali jak bezpańskie, dzikie psy. Widoczne to było w typowej modlitwie każdego Żyda, który codziennie dziękował Bogu za to, że nie jest psem, kobietą czy Samarytaninem.. 16#Iz 9,1‐2; Iz 42,6‐7; Łk 2,32; J 8,12A mówił on, że lud, który nieustannie przebywa w ciemnościach, ujrzy Światłość wielką. Ona bowiem rozbłyśnie nad całą tą krainą, która teraz znajduje się w okowach ciemności#Por. Iz 9,1..

17 # Mt 3,2; Mt 10,7 Od tego momentu Jezus zaczął głosić:

— Opamiętajcie się! Królestwo Niebios przybliżyło się do was # Jezus wyraźnie kontynuuje nauczanie o Królestwie Bożym rozpoczęte przez Jana zwanego Chrzcicielem. .

Powołanie pierwszych uczniów

(Mk 1,16‐20; Łk 5,1‐11; J 1,35‐51)

18Pewnego dnia Jezus, przechodząc obok Jeziora Galilejskiego, zobaczył dwóch braci: Szymona#Imię Szymon (hebr. Szim'on) znaczy „posłuszny”, „słuchający”. Imię to jest derywatem (słowem pochodnym) od hebr. rdzenia szama` (aram. szema`) występującego w żydowskim wyznaniu wiary zwanym Słuchaj Izraelu!

, którego później nazwał Piotrem, i Andrzeja, jego brata. Ci zarzucali w jezioro sieci obręczowe#Specjalny rodzaj sieci, zwany amfiblestron, używany do łowienia z brzegu. Jest to obręcz o średnicy ok. 3 m z rozpiętą na niej siecią, którą rzuca się do wody, a następnie przyciąga do brzegu. Zupełnie innego rodzaju sieci używano do połowów z łodzi. Zwały się one sagene i były odmianą niewodu składającego się z 3 warstw siatki, z których dwie zewnętrzne miały duże oka, a środkowa małe. Po połowie ryby trzeba było z nich wyplątywać.. Byli bowiem rybakami. 19#Mt 13,47‐50; Mt 16,17‐18; J 1,42Powiedział im wówczas:

— Chodźcie ze mną, a ja nauczę was, jak łowić ludzi.

20 # Mt 8,19‐22; Mt 19,27; Mk 10,28; Łk 18,28 Bracia natychmiast odłożyli swe sieci i poszli za Nim. 21Idąc dalej, Jezus zobaczył dwóch innych rybaków: Jakuba, syna Zebedeusza, oraz jego brata, Jana. Ci ze swym ojcem, Zebedeuszem, układali sieci w łodzi. Ich także wezwał, 22a oni również, zostawiając łódź i ojca, od razu poszli za Nim.

23 # Mt 9,35; Mk 1,39; Łk 4,15.44; Dz 10,38 Od tej chwili Jezus zaczął obchodzić całą Galileę, nauczając w tamtejszych synagogach. Wszędzie głosił ludowi Dobrą Wiadomość o Bożym Królestwie. Leczył także wszelkie choroby i słabości#Jezus w żadnym wypadku nie był uzdrowicielem w popularnym tego słowa znaczeniu. Cuda, których dokonywał, miały zawsze służyć jednemu celowi – uwiarygodnieniu głoszonej przez Niego Dobrej Wiadomości o Bożym Królestwie. O tym właśnie mówi ten werset..

24 # Mk 6,55‐56 Wieść o Jezusie szybko dotarła do Syrii#Tereny graniczące od północy z Galileą nazywano Syrią. Leżały tam takie miasta, jak Tyr, Sydon i Sarepta Sydońska.. Również stamtąd zaczęto przynosić do Niego ludzi mających się źle, złożonych różnymi chorobami i dręczonych rozlicznymi bólami, opętanych, epileptyków i paralityków, a On ich uzdrawiał#Dramatem tamtych ludzi (a często i nam współczesnych) było to, że u Jezusa szukali rozwiązania swych doczesnych problemów, wcale nie myśląc o Bożym Królestwie.. 25#Mk 3,7‐8; Łk 6,17‐19Chodziły za Nim wielkie tłumy ludzi z Galilei i z Dekapolu#Dekapol – kraina leżąca po obu stronach Jordanu, pomiędzy Jeziorem Galilejskim a Morzem Martwym., z Jerozolimy, Judei i Zajordania.

Zur Zeit ausgewählt:

Mateusza 4: NT NPD

Markierung

Kopieren