Лука 2

Иисус Христостыҥ туулганы

(Мф. 1:18-25)

1Ол кӱндерде Рим каганы Август ончо јердеги улустыҥ тын-тоозын алзын деп јакарган. 2Квириний Сирияны башкарып турарда, бу баштапкы тооалыш болгон. 3Ончозы бичидерге, кажызы ла бойыныҥ калазына бардылар.

4Иосиф Давид угынаҥ, оныҥ калдыгы болгон. Оныҥ учун Галилейдеги Назарет каладаҥ Иудейдеги Давидтиҥ Вифлеем дейтен калазына барды. 5Оныла кожо кол алыштырган, барлу болгон Мария барды. 6Вифлеемде Марияныҥ бала табар ӧйи једип, 7тун уул бала тапты. Айылчы тӱжер ӱйде олорго јер табылбаган учун, Оны чуулайла, ӧлӧҥ салгышка салып койды.

8Ол јерде јалаҥда кӱдӱчилер ӱӱрлӱ койын коно каруулдап тургандар. 9Олорго Кайраканныҥ ангели кӧрӱнип, олорды Кайраканныҥ магыныҥ јаркыны чалыдып ийди. Кӱдӱчилер сӱрекей коркыды. 10Је ангел олорго:

– Коркыбагар! – деди. – Мен слерге Сӱӱнчилӱ Јар – ончо улуска улу сӱӱнчи экелип јадым. 11Бӱгӱн Давидтиҥ калазында слерге Аргадаачы туулды – Христос Кайракан! 12Бат, слерге темдек: ӧлӧҥ салгышта чуулу јаткан баланы кӧрӧригер.

13Сакыбаган јанынаҥ ангелле кожо теҥериниҥ кӧп черӱчилдери кӧрӱнип, Кудайды алкай бердилер:

14– Кӧк-теҥериде Кудайга мак болзын, јерде амыр, улус ортодо Кудайдыҥ јакшылыкту кӱӱн-табы болзын!

15Ангелдер теҥери ӧрӧ чыга берерде, кӱдӱчилер бой-бойына айтты:

– Вифлеемге барып, анда не болгонын, Кайраканныҥ биске айтканын кӧрӧлик.

16Јылгырлап барала, Марияны, Иосифти ле ӧлӧҥ салгышта јаткан баланы таап алдылар. 17Баланы кӧрӧлӧ, Ол керегинде нени укканын куучындап бердилер. 18Кӱдӱчилердиҥ куучынын уккан улус ончозы алаҥ кайкажып турдылар. 19Мария дезе, бу сӧстӧрди ончозын кӧксине алынып, ундыбай јӱрген.

20Кӧргӧни-укканы учун Кудайды алкап ла мактап, кӱдӱчилер кайра бурылдылар: ончозы ангелдиҥ айтканыла болгон.

21Сегис кӱнниҥ бажында, баланы томдойтон ӧй једерде, Ого Иисус деп ат бердилер. Оны анайып энеде табылгалактаҥ озо ангел адаган.

Иисус байзыҥда

22Моисейдиҥ Јасагыла олордыҥ арутанар кӱндери тӱгенерде, баланы Кайраканга учурлаарга, Иерусалимге экелдилер. 23Кайраканныҥ Јасагында анайда ла бичилген: «Эр киндиктӱ болуп тун туулганныҥ кажызы ла Кайракандыйы болор». 24Олор анайда ок Кайраканныҥ Јасагыла эки кӱӱлечек эмезе кӱӱлениҥ эки балазын тайар учурлу болгон.

25Ол тушта Иерусалимде Симеон деп кижи јуртаган. Ол акту, ак санаалу кижи болгон, Израильди Кудай аргадаар кӱнди сакып јӱрген. Ол кижиде Агару Тын болгон. 26Кудай ийген Христосты кӧрбӧгӧнчӧҥ, ӧлбӧзиҥ деп, ого Агару Тыннаҥ кӱн-эртеде айдылып калган. 27Агару Тын Симеонды байзыҥга экелди. Кудайдыҥ јаҥын јаҥдаарга, ада-энези Иисус баланы экелерде, 28Симеон Оны колго алып, Кудайды алкайла, айтты:

29– Кайракан! Бойыҥныҥ айтканыҥла,

эмди кулыҥды амырыла божодып јадыҥ.

30Мениҥ кӧзим Сениҥ аргадажыҥды кӧрди.

31Сен оны ончо калыктар алдында белетегеҥ:

32ӧскӧ калыктарга ачылтаны,

Израиль калыгыҥа мак берип турган јарыкты.

33Иосиф ле Мария бала керегинде айтканын кайкап уктылар. 34-35Симеон олорды алкайла, Иисустыҥ энезине, Марияга, айтты:

– Бу баладаҥ улам Израильде кӧп улус јыгылар, кӧбизи ӧрӧ турар, сениҥ де јулаҥнаҥ ӱлдӱ ӧдӧр. Бу бала Кудайдыҥ билдизи болор, Ого удура кӧп улус туруп чыгар, онызыла олор кӧгӱстеринде алып јӱрген санааларын ачар.

36Байзыҥда анайда ок Ханна јарлыкчы болгон. Ол Асир укту, Фануилдиҥ кызы, јетире ле јажап калган. Барган кижизиле јети јыл јуртайла, тул калган. 37Оноҥ ло бери сегизен тӧрт јашка јеткенче тул јӱрген. Байзыҥнаҥ ырабай, тӱни-тӱжи мӱргип, орозо тудуп, Кудайга јалчы болуп јӱрген. 38Бу ӧйдӧ ол базып келеле, Кудайга алкыш јетирип, Кудай Иерусалимди јайымдаарын сакып јӱрген ончо улуска бала керегинде айдып турды.

39Иосиф ле Мария Кайраканныҥ јаҥын јаҥдайла, Галилейдеги Назарет калазына јанып келдилер. 40Бала дезе чыдап, кӱчи кирип, ойгорып турган. Кудайдыҥ јакшылыгы Оныҥ Бойында болгон.

41Иисустыҥ ада-энези јылдыҥ сайын Иерусалимге Пасха байрамга барып туратан. 42Ол он эки јашту болордо, олор јаҥжыкканыла Иерусалимге байрамдап бардылар. 43Байрамныҥ кӱндери божоордо, јанып ийдилер, Иисус дезе Иерусалимде артып калды. Иосиф ле Оныҥ энези мыны билбей, 44Ол ӧскӧ улусла кожо келип јаткан деп бодогон. Кӱндик јерди ӧдӧлӧ, тӧрӧӧндӧрдиҥ, кӧрӱш-таныштардыҥ ортозынаҥ бедирей бердилер. 45Таппай салала, Оны бедиреп, Иерусалимге бурылдылар.

46Иисусты ӱч кӱнниҥ бажында байзыҥнаҥ таптылар. Ол ӱредӱчилердиҥ айтканын угуп, сурактар берип, олордыҥ ортозында отурган. 47Уккан улус ончозы Оныҥ керсӱзин ле карууларын кайкажып тургандар. 48Ада-энези Оны кӧрӧлӧ, алаҥ кайкадылар, энези Ого айтты:

– Балам! Бу Сен кайттыҥ, не онойдо кылындыҥ? Адаҥ да, мен де Сени бедиреп, ал-сагышка тӱштис.

49– Мени не керек бедиредигер? – деп, Ол сурады. – Мен Адамныҥ айлында болотонымды билбедигер бе?

50Је олор Оныҥ айтканын оҥдободылар.

51Иисус ада-энезиле кожо барып, Назаретке келди, олорго сӧсуккур јӱрди. Энези дезе Оныҥ айткан сӧстӧрин кӧксинде чебер алып јӱрди. 52Иисус чыдаган сайын, ойгоры кӧптӧп, Кудайдыҥ да, улустыҥ да алкыш-быйаны Ого тыҥып турды.

Zur Zeit ausgewählt:

Лука 2: AltNTBC

Markierung

Kopieren