Марк 5

Бесинши бап

Ийсаның жин урған адамға

шыпа бериўи

1Олар теңиздиң арғы жағасындағы Гадара үлкесине келди. 2Ийса қайықтан түскенде, дәрриў Оның қарсы алдынан қәбирлердиң арасы менен киятырған жаўыз руўхқа шалынған адам шықты. 3Бул адам қәбирлер арасында жасап, оны ҳеш ким шынжыр менен де байлап таслай алмаған еди. 4Неше рет шынжырласа да, кисенлесе де, ол ҳәр қашан шынжырларды үзип, кисенлерди сындырып таслайтуғын еди. Оны бойсындырыўға ҳеш кимниң күши жетпейтуғын еди. 5Ол күни-түни қәбирлер арасында ҳәм таўдың етеклеринде бақырып, өзин таслар менен жарақатлайтуғын еди.

6Узақтан Ийсаны көрген ол жуўырып келди де, аяғына жығылып:

7– Қүдиретли Қудайдың Улы – Ийса! Мениң менен не жумысың бар? Қудай ушын өтинемен, мени қыйнама! – деп қатты бақырды.

8Өйткени Ийса: «Ҳәй, жаўыз руўх, бул адамнан шығып кет!» – деген еди.

9Сонда Ийса оннан:

– Атың ким? – деп сорады.

Ол:

– Мениң атым үлкен топар#5:9 Сөзбе-сөз: легион. Бир легион – Рим армиясында 6000 әскерден ибарат әскерий топар., себеби бизлер көппиз, – деди 10ҳәм өзлерин бул жерден басқа жаққа жибермеўин өтинип, Оған қатты жалынды.

11Сол жердеги таўдың етегинде үлкен шошқа падасы жайылып жүрген еди. 12Жаўыз руўхлар Ийсаға жалынып:

– Бизлерди сол шошқаларға жибер, оларға кирейик, – деди.

13Ийса оларға рухсат етти. Сонда жаўыз руўхлар сол адамнан шығып, шошқаларға кирди ҳәм еки мыңға шамалас шошқа падасы жуўырысып, тик жардан теңизге түсти де, батып кетти.

14Шошқа бағыўшылар қашып кетип, қала ҳәм аўылларға барды да, болған ўақыяны айтып берди. Адамлар не болғанын көриў ушын келди. 15Олар Ийсаның қасына барып, бурын үлкен жин топары урған адамның ақыл-еси кирип, кийинип отырғанын көргенде қорқып қалысты. 16Болған ўақыяны көргенлер жин урған адамға ҳәм шошқаларға не болғанын оларға айтып берди.

17Сонда адамлар Ийсадан олардың үлкесинен кетиўин өтине баслады.

18Ийса қайыққа мингенде, жиннен азат болған адам Оған:

– Сениң менен бирге барайын, – деп жалынды.

19Бирақ Ийса оған рухсат етпей:

– Үйиңе, жақынларыңның қасына қайт, Ийемиздиң саған не ислегенин ҳәм Оның саған қандай мийрим-шәпәәт көрсеткенин оларға айтып бер, – деди.

20Ол адам сол жерден кетип, Ийсаның оған не ислегенин Декаполиске барып жәриялай баслады. Еситкенлердиң ҳәммеси таң қалысты.

Тирилген қыз ҳәм шыпа

тапқан ҳаял

21Ийса қайық пенен және арғы жағаға өткенде, әтирапына көп адам жыйналды. Ол жағада турғанда, 22Яир атлы мәжилисхана басшыларының бири келди. Ол Ийсаны көрип, аяғына жығылды да:

23– Кишкене қызым өлим төсегинде жатыр. Сен келип, оның үстине қолыңды қой, ол шыпа таўып, тири қалсын! – деп қатты жалынды.

24Ийса оның менен бирге кетти. Изине көп халық ерип, тығылыстырып жүрди.

25Сол жерде он еки жыл бойы қан кетип аўырған бир ҳаял бар еди. 26Ол талай шыпакерлерден көп азап шеккен еди ҳәм пүткил мал-мүлкин сарплаған болса да ҳеш шыпа таппай, аўҳалы бурынғысынан бетер болған еди. 27Ҳаял Ийса ҳаққында еситип, адамлардың арасы менен Оның арқа бетинен келди де, кийимине қолын тийгизди. 28Өйткени ол ишинен: «Оның кийимине ғана қол тийгизсем, шыпа табаман», – деген еди.

29Сол ўақытта-ақ ҳаялдың қан кетиўи тоқтады ҳәм ол денесиниң шыпа тапқанын сезди. 30Сонда Ийса Өзинен күш шыққанын дәрриў билип, халыққа бурылды да:

– Мениң кийимиме ким қолын тийгизди? – деп сорады.

31Шәкиртлери Оған:

– Халықтың Сени тығылыстырып киятырғанын көрип турып, неге: «Мениң кийимиме ким қол тийгизди», – деп сорайсаң? – деди.

32Бирақ Ийса буны ким ислегенин көриў ушын, әтирапына қарай баслады. 33Сонда өзине не болғанын билген ҳаял қорқып ҳәм қалтырап, Оның алдына келди де, аяғына жығылып, бар ҳақыйқатты айтып берди. 34Ийса оған:

– Қызым! Исенимиң сени қутқарды. Тынышлық пенен бара бер, енди дәртиңнен азап шекпейсең, – деди.

35Ол еле усыларды айтып турғанда, мәжилисхана басшысының үйинен адамлар келип:

– Қызыңыз өлди. Енди неге Устаздың тынышын алып турсыз? – деди.

36Бирақ Ийса бул сөзлерди еситсе де, мәжилисхана басшысына:

– Қорқпа, тек исен, – деди.

37Ийса Өзине Петр, Яқып ҳәм оның иниси Юханнан басқа ҳеш кимниң ериўине рухсат етпеди. 38Олар мәжилисхана басшысының үйине келгенде, даўыс шығарып қатты жыласып турған адамларды көрди. 39Ийса ишке кирип:

– Неге қайғырып, жылап турсызлар? Қыз өлген жоқ, ол тек уйықлап атыр, – деди.

40Олар Ийсаның үстинен күлди. Бирақ Ол ҳәммени шығарып жиберип, Өзи менен бирге қыздың ата-анасын ҳәм шәкиртлерин алып, қыз жатырған бөлмеге кирди. 41Қыздың қолынан услап, оған:

– Талита куми! – деди. Бул: «Қызым, саған айтаман, түргел», – дегенди билдиреди.

42Қыз дәрриў орнынан турып, жүре баслады: оның жасы он екиде еди. Буны көргенлер қатты таң қалысты. 43Ийса оларға бул ҳаққында ҳеш кимге айтпаўларын қатаң буйырып, қызға аўқат бериўди тапсырды.

Zur Zeit ausgewählt:

Марк 5: KrkNT

Markierung

Kopieren