Thai, Northern - 2017 Lanna Bible (Non-Drama NT)

พระเยซู​ก็​ลง​เฮือ​ข้าม​ทะเล​สาบ​ปิ๊ก​ไป​เมือง​คาเปอรนาอุม​ตี้​เป๋น​ตี้​อยู่​ของ​พระองค์ มี​คน​ปา​กั๋น​หาม​คน​ง่อย​นอน​อยู่​ตี้นอน​คน​นึ่ง​มา​หา​พระเยซู เมื่อ​พระองค์​หัน​ความ​เจื้อ​ของ​หมู่​เขา ก็​อู้​กับ​คน​ง่อย​ว่า “ลูก​เหย สบาย​ใจ๋​เต๊อะ บาป​ของ​เจ้า​ได้​โผด​ยก​หื้อ​แล้ว​เน่อ”
เมื่อ​หมู่​ธรรมาจ๋ารย์​บาง​คน​ได้ยิน​จาอั้น​ก็​กึ๊ด​ใน​ใจ๋​ว่า “คน​นี้​ก่ำลัง​อู้​หมิ่น​ประมาท​พระเจ้า”
พระเยซู​ฮู้​กำกึ๊ด​ใน​ใจ๋​ของ​หมู่​เขา ก็​ถาม​ว่า “เป๋น​จาใด​หมู่​ต้าน​จึง​กึ๊ด​บ่﻿ดี​ใน​ใจ๋​จาอี้ อัน​ใด​จะ​ง่าย​เหลือ​กั๋น ตี้​จะ​ว่า ‘บาป​ของ​เจ้า​ได้​โผด​ยก​แล้ว’ กาว่า ‘ลุก​ขึ้น​เตียว​ไป​เต๊อะ’ แต่​เปื้อ​ว่า​ต้าน​ตังหลาย​จะ​ฮู้​ว่า บุตรมนุษย์​มี​สิทธิ​อำนาจ​ใน​โลก​ตี้​จะ​โผด​ยก​โต้ษ​บาป​ได้” แล้ว​พระองค์​ก็​อู้​กับ​คน​ง่อย​นั้น​ว่า “ลุก​ขึ้น​แบก​ตี้นอน​ปิ๊ก​ไป​บ้าน​เต๊อะ” คน​ง่อย​นั้น​ก็​ลุก​ขึ้น แล้ว​เตียว​ปิ๊ก​บ้าน เมื่อ​จาว​บ้าน​จาว​เมือง​หัน​จาอั้น กู้​คน​ก็​เก๋งกั๋ว แล้ว​ปา​กั๋น​สรรเสริญ​พระเจ้า ตี้​ยอม​หื้อ​คน​มี​สิทธิ​อำนาจ​เยียะ​จาอั้น​ได้​ตวย

เมื่อ​พระเยซู​ออก​จาก​ตี้​หั้น​มา​แล้ว ก็​หัน​ป้อจาย​คน​นึ่ง​จื้อ​มัทธิว​นั่ง​อยู่​ตี้​ด่าน​เก็บ​ภาษี พระองค์​บอก​เขา​ว่า “ตวย​เฮา​มา​เต๊อะ” มัทธิว​ก็​ลุก​ขึ้น​ตวย​พระองค์​ไป
ต๋อน​ตี้​พระเยซู​กับ​หมู่​สาวก​กิ๋น​ข้าว​อยู่​ใน​บ้าน​ของ​มัทธิว คน​เก็บ​ภาษี​กับ​คน​บาป​หลาย​คน​ก็​เข้า​มา​ฮ่วม​กิ๋น​ข้าว​ตวย เมื่อ​หมู่​ฟาริสี​หัน​จาอั้น ก็​อู้​กับ​หมู่​สาวก​ของ​พระเยซู​ว่า “เป๋น​จาใด​อาจ๋ารย์​ของ​หมู่​ต้าน มา​นั่ง​กิ๋น​ข้าว​ฮ่วม​กับ​คน​เก็บ​ภาษี​ตึง​คน​บาป​จาอั้น”
เมื่อ​พระเยซู​ได้ยิน​จาอั้น ก็​ตอบ​ว่า “คน​อยู่​ดี​สบาย แข็งแฮง บ่﻿ต้องก๋าน​หมอ แต่​คน​ตี้​บ่﻿สบาย​ต้องก๋าน​หมอ หื้อ​ปิ๊ก​ไป​เฮียน​พระคัมภีร์​ข้อ​นี้​หื้อ​ดี﻿ๆ ตี้​พระเจ้า​บอก​ว่า ‘เฮา​ต้องก๋าน​ความ​เมตต๋า บ่﻿ใจ้​ต้องก๋าน​สัตว์​มา​ปู่จา’ ย้อน​เฮา​บ่﻿ได้​มา​เปื้อ​ฮ้อง​หา​คน​ตี้​กึ๊ด​ว่า​เป๋น​คน​ถูกต้อง​ต๋าม​ธรรม แต่​มา​เปื้อ​ฮ้อง​หา​คน​บาป”

ส่วน​สาวก​ของ​ยอห์น​ผู้​หื้อ​บัพติศมา มา​ถาม​พระเยซู​ว่า “หมู่​เฮา​ตึง​หมู่​ฟาริสี​ถือ​ศีล​อด​อาหาร แต่​เป๋น​จาใด​สาวก​ตังหลาย​ของ​ต้าน​บ่﻿เยียะ​พ่อง”
พระเยซู​ก็​ตอบ​เป๋น​กำเผียบ​ว่า “เมื่อ​เจ้าบ่าว​ยัง​อยู่ เปื้อน﻿ๆ ของ​เขา​จะ​เป๋น​ตุ๊ก​โศกเศร้า​ได้​จาใด แต่​จะ​มี​วัน​นึ่ง​ตี้​เจ้าบ่าว​จะ​ถูก​เอา​ไป​จาก​หมู่​เขา เถิง​ต๋อน​นั้น​หมู่​เขา​ก็​จะ​ปา​กั๋น​ถือ​ศีล​อด​อาหาร
“บ่﻿มี​ใผ​เอา​ผ้า​ใหม่​ไป​ปะ​เสื้อผ้า​เก่า​เน่อ ย้อน​ว่า​ผ้า​ใหม่​ตี้​ปะ​ไป​นั้น​เมื่อ​หด​ก็​จะ​จั๊ก​เสื้อผ้า​ผืน​เก่า​ปุด​นัก​เหลือ​เก่า กับ​บ่﻿มี​ใผ​เอา​เหล้า​องุ่น​หมัก​ใหม่﻿ๆ ใส่​ถง​หนัง​เก่า ย้อน​ว่า​เหล้า​องุ่น​หมัก​ใหม่​นั้น​จะ​เยียะ​หื้อ​ถง​หนัง​เก่า​แตก เหล้า​องุ่น​ก็​ฮั่ว​ออก​มา​หมด ถง​แก่น​นั้น​ก็​จะ​ใจ๊​บ่﻿ได้ แต่​เปิง​ดี​ตี้​จะ​เอา​เหล้า​องุ่น​หมัก​ใหม่​ใส่​ใน​ถง​หนัง​ใหม่ แล้ว​เหล้า​องุ่น​กับ​ถง​หนัง​ใจ๊​ได้​ตึง​สอง”

ต๋อน​ตี้​พระเยซู​ก่ำลัง​อู้​กำ​เผียบ​อยู่​นั้น ก็​มี​นาย​ธรรมศาลา​ของ​จาว​ยิว​คน​นึ่ง เข้า​มา​คุกเข่า​ไหว้​ต่อ​หน้า​พระองค์​อู้​ว่า “ลูกสาว​ของ​ข้าพเจ้า​ต๋าย​บ่﻿ปอ​เมิน​มา​นี่ ขอ​พระองค์​โผด​ไป​วาง​มือ​บน​ตั๋ว​ของ​เขา ลูกสาว​ของ​ข้าพเจ้า​ก็​จะ​ปิ๊ก​เป๋น​ขึ้น​มา​แหม​ใหม่”
พระเยซู​ตึง​หมู่​สาวก​ของ​พระองค์​ก็​ตวย​เขา​ไป
ต๋อน​นั้น​ก็​มี​แม่ญิง​คน​นึ่ง​เป๋น​โรค​เลือด​ตก​บ่﻿หยุด​มา​สิบ​สอง​ปี๋​แล้ว ตุ๊ก​ทรมาน​เหลือ​ขนาด แม่ญิง​คน​นี้​ลักมอบ​มา​ตัง​หลัง​พระเยซู แล้ว​ก็​หยุบ​ตี๋น​เสื้อ​คุม​ของ​พระองค์ ย้อน​นาง​กึ๊ด​ใน​ใจ๋​ว่า “ถ้า​ได้​หยุบ​ตี๋น​เสื้อ​คุม​ของ​พระองค์​เต้าอั้น เฮา​ก็​จะ​หาย​แน่﻿ๆ”
ส่วน​พระเยซู​งว้าย​หลัง​ปิ๊ก​มา​หัน​ใส่​ก็​อู้​กับ​นาง​ว่า “ลูก​เหย สบาย​ใจ๋​ได้​แล้ว​เน่อ ความ​เจื้อ​ของ​เจ้า​เยียะ​หื้อ​เจ้า​หาย​โรค​แล้ว” แล้ว​นาง​ก็​หาย​บ่า​เดี่ยว​นั้น​เลย
เมื่อ​พระเยซู​เตียว​มา​แผว​เฮือน​ของ​นาย​ธรรมศาลา ก็​หัน​หมู่​คน​ปา​กั๋น​เป่า​ปี่​เป่า​แน​เล่น​เพลง​งาน​ศพ กับ​คน​จ๋ำนวน​นัก​เยียะ​เสียง​ดัง​วุ่น​วะ​วุ่น​วาย พระเยซู​ก็​ไล่​คน​หมู่​นั้น​ว่า “ออก​ไป​หื้อ​หมด หละอ่อน​แม่ญิง​คน​นี้​ยัง​บ่﻿ต๋าย​เตื้อ​ลอ ก่ำลัง​นอน​หลับ​อยู่​บ่﻿ดาย” คน​ตังหลาย​ก็​ใค่หัว​ใส่​พระองค์ หลัง​จาก​ไล่​คน​หมู่​นั้น​ออก​ไป​หมด​แล้ว พระเยซู​ก็​เข้า​ไป​ใน​ห้อง​แล้ว​ก๋ำ​มือ​หละอ่อน​ไว้ หละอ่อน​ก็​ลุก​ขึ้น​มา เรื่อง​ตี้​เกิด​ขึ้น​นี้​ก็​เล่าลือ​อู้​กั๋น​ไป​ใคว่​แคว้น​นั้น

เมื่อ​พระเยซู​ออก​มา​จาก​เฮือน​ของ​นาย​ธรรมศาลา ก็​มี​คน​ต๋า​บอด​สอง​คน​ตวย​มา ฮ้อง​เอิ้น​เสียง​ดัง​ว่า “ต้าน​ผู้​เป๋น​บุตร​ของ​กษัตริย์​ดาวิด เหย ขอ​โผด​อินดู​หมู่​เฮา​ตวย​เต๊อะ”
เมื่อ​พระเยซู​เข้า​ไป​ใน​เฮือน​แล้ว คน​ต๋า​บอด​ตึง​สอง​คน​ก็​ตวย​เข้า​ไป พระองค์​ถาม​เขา​ว่า “ต้าน​ตึง​สอง​เจื้อ​ว่า​เฮา​จะ​เยียะ​หื้อ​ต๋า​ของ​ต้าน​ผ่อ​หัน​ได้​จาอั้น​กา” คน​ต๋าบอด​สอง​คน​นั้น​ตอบ​ว่า “ต้าน​ครับ เฮา​เจื้อ​แต๊﻿ๆ”
พระเยซู​เอา​มือ​จิ​ตี้​แก่นต๋า​ของ​คน​ตึง​สอง อู้​ว่า “หื้อ​เป๋น​ไป​ต๋าม​ตี้​ต้าน​เจื้อ​เต๊อะ” แล้ว​เขา​ตึง​สอง​คน​ก็​ผ่อ​หัน พระเยซู​เตื๋อน​เขา​ว่า “ห้าม​บอก​เรื่อง​นี้​หื้อ​ใผ​คน​ใด​ฮู้” แต่​เมื่อ​เขา​ตึง​สอง​ไป​แล้ว ก็​เล่า​เรื่อง​ตี้​เกิด​ขึ้น​เกี่ยว​กับ​พระองค์​หื้อ​คน​อื่น​ใน​แคว้น​นั้น​ฮู้​จ๋น​ใคว่​ไป​หมด

ต๋อน​ตี้​ป้อจาย​ตี้​หาย​ต๋า​บอด​สอง​คน​นั้น​ออก​ไป​จาก​ตี้​หั้น มี​คน​ปา​ป้อจาย​ตี้​โดน​ผี​เข้า​มา​หา​พระเยซู ผี​ได้​เยียะ​หื้อ​เขา​เป๋น​ใบ้ เมื่อ​พระเยซู​ไล่​ผี​นั้น​ออก​ไป​แล้ว ป้อจาย​คน​นั้น​ก็​อู้​ได้ คน​ตังหลาย​ก็​งืด ปา​กั๋น​อู้​ว่า “บ่﻿เกย​ฮู้​บ่﻿เกย​หัน​เรื่อง​จาอี้​ใน​ประเทศ​อิสราเอล​มา​ก่อน​สัก​เตื้อ”
แต่​หมู่​ฟาริสี​อู้​ว่า “คน​นี้​ไล่​ผี​ออก​ได้​โดย​ใจ๊​อำนาจ​ของ​หัวหน้า​ผี”

พระเยซู​เตียว​ตาง​ไป​ใคว่​กู้​เมือง ตึง​กู้​หมู่​บ้าน แล้ว​สั่ง​สอน​ใน​ธรรมศาลา​ของ​จาว​ยิว กับ​บอก​ข่าวดี​เรื่อง​แผ่นดิน​ของ​พระเจ้า ก็​ฮักษา​พยาธิ​ตึง​ก๋าน​เจ็บป่วย​ต่าง﻿ๆ หื้อ​คน​ตังหลาย​หาย​ตวย เมื่อ​พระเยซู​หัน​คน​ตังหลาย พระองค์​ก็​ฮู้สึก​อินดู​หมู่​เขา ย้อน​ว่า​หมู่​เขา​ตุ๊กใจ๋​หลาย​อย่าง กับ​บ่﻿มี​ใผ​จ้วย เผียบ​เหมือน​ฝูง​แกะ​ตี้​บ่﻿มี​คน​เลี้ยง พระองค์​อู้​กับ​หมู่​สาวก​ว่า “มี​คน​นัก​ตี้​พร้อม​จะ​ฮับ​เจื้อ​เหมือน​ข้าว​เหลือง​เต๋ม​โต้ง แต่​คน​งาน​ตี้​จะ​เกี่ยว​นั้น​ยัง​มี​หน้อย​ล้ำ​ไป ย้อน​จาอั้น​หื้อ​จ้วย​กั๋น​อ้อนวอน​ขอ​พระเจ้า ผู้​เผียบ​เหมือน​เจ้า​ของ​นา​หื้อ​ส่ง​คนงาน​มา เปื้อ​จ้วย​กั๋น​เกี่ยว​พืช​ผล​ของ​พระองค์​ตวย”

Höre มัทธิว 9