Ногай - 2011 Edition (NT)

Олар, коьлдинъ аргы ягына оьтип, Гераса ерине келдилер. Иса кайыктан шыкканлай, Онынъ алдына кабыр дорбынларыннан кара йин соккан аьдем каргып шыкты. Сосы аьдем дорбынларда яшай эди. Оны энди эш бирев де шынжыр ман байлап болалмай эди. Оны неше бир кере бугавлар эм шынжырлар ман байласалар да ол, бугавларды уьзип, шынжырларды увататаган эди. Эм оны эш бирев де тынышландыралмай эди. Кешеси-куьндизи ол кабырларда, тавларда токтавсыз кышкырып, оьзин таслар ман яралайтаган эди.
Исады эректен коьрип, ол шабып келип, Исадынъ аягына йыгылып, бас ийди. Иса: «Кара йин, бу аьдемнен шык!» – деп буйырганда, аьдем куьшли кышкырык пан: «Сен меннен не зат излейсинъ, Иса – Аллаху-Тааладынъ Улы? Алла уьшин ялбарып тилеймен, азаплама мени!» – деди.
Иса оннан: «Атынъ калай?» – деп сорады.
«Атым – Легион, – деп яваплады ол, – неге десе биз коьппиз». Ол, сол ерлерден йинлерди кувып шыгарма деп, коьп кере ялбарып, тиледи.
Сол ерде, тав янында уьйкен донъыз уьйири отлайтаган эди. Йинлер Исадан, бизге сосы донъызларга кирмеге ызын бертага деп, тиледилер. Ызын алганда, кара йинлер аьдемнен шыгып, донъызларга кирдилер. Эки мынъ донъыздан куралган уьйир, ярдан коьлге атылып, сувда батты.
Суьруьвшилер каштылар, коьрген затларын шахарга эм авылларга хабарлаганларында, халк болган затты коьрмеге шыкты. Аьдемлер, Исадынъ касына келип, алдын йинлер сокканды кийинип, эсин йыйып олтырганын коьргенде, корктылар. Сол затты коьргенлер йин мен согылганга эм донъызларга не болганын аьдемлерге тизип хабарладылар. Сонъында аьдемлер Исадан, олардынъ ерлерин калдырып, кетпеге тилеп басладылар.
Иса кайыкка олтырганда, йинлерден тазаланган оны Оьзи мен бирге алып кетпеге тиледи.
Ама Иса унамады. «Уьйинъе кайт, – деди ога, – ювыкларынынъ баьрисине де Раббий сага не эткенин, Ол калай языксынганын айт». Аьдем кетти эм Декаполис еринде Исадынъ ога не эткенин яйып баслады. Онынъ хабары баьрисин де сейирге калдыратаган эди.

Иса кайык пан коьлдинъ аргы ягына кайтканда, Онынъ тоьгерегине коьп аьдем топарласып йыйылды. Иса коьлдинъ ягасында тура эди. Синагогтынъ басшыларыннан Яир атлы бири келди эм Исады коьргенде Онынъ аягына йыгылды. «Меним кызым оьлеятыр, ама Сен келип, ога колынъды бир салсанъ, ол сав болып, яшар», – деп Оннан бек тиледи.
Иса оны ман барды. Олардынъ артыннан коьплер де иердилер. Уьймелеклесип барганлардынъ ишинде он эки йылдан бери кан тасувдан кыйналатаган хатын бар эди. Ол хыйлы эмлевшилерден коьп азап шегип, бар болган затын шыгарган болса да, эш ярдам таппай, яманнан яман бола берди. Хатын Исадынъ хабарын эситкен эди, энди Онынъ артыннан кысылып барып, колын Онынъ абасына тийгистти. «Эгер Онынъ тек абасына тийсем де сав болаякпан», – деп ынанатаган эди. Сол саьатлей кан тасувы токталып, ол маразыннан сав болганын кевдесиннен сезди. Иса сол саьатлей Оннан эмлевши куьштинъ шыкканын анълап, халкка бурылды да: «Меним абама ким тийди?» – деп сорады.
Сокталары: «Сени кыстыратаган сондай бир коьп аьдем бар, а Сен, келесинъ де, Мага ким тийди деп, сорайсынъ!» – дедилер.
Иса, оны ким эткенин коьреек болып, йыйылганларга карап шыкты. Хатын оьзине не болганын билип, коркканыннан калтырап, касына келди, аягына йыгылып, болганды туврасыннан айтты. Иса: «Кызым, иманынъ сени куткарды. Тынышлык пан кет, маразынънан сав бол, тур», – деди.
Иса соьйтип соьйлей турганнынъ арасында, синагог басшысынынъ уьйиннен аьдемлер келип басшыга: «Кызынъ оьлди. Устазды энди неге кыйнайсынъ?» – деп еткердилер.
Иса бу соьзди эситкенлей, синагог басшысына: «Коркпа, тек ынан!» – деди.
Иса Оьзи мен бирге ялгыз Петерге, Якупка, онынъ кардашы Яхъяга болмаса, баска эш биревге де бармага разылыгын бермеди. Синагог басшысынынъ уьйине келгенлеринде, Иса онда гуьрилдескен халкты коьрди. Аьдемлер, йылап, уьйкен сыйыт этетаган эдилер. Иса уьйге кирип: «Неге йылап, сыйыт этесиз? Кыз оьлмеген, тек уйклайды», – деди.
Ога куьлип койдылар. Иса баьрине де шыкпага буйырды, а кыздынъ ата-анасын эм Оьзи мен бирге болганларды алып, кыз яткан боьлмеге кирди. Кыздынъ колыннан ыслап: «Талита куми» (олай дегени: «Кызалак, сага айтаман, тур»), – деди.
Кыз янме-ян турды да юрип баслады. Ол бир он эки ясларында эди. Баьриси де бир бек аьжейипсиндилер. Иса биревге де болган зат акында билдирменъиз, деп каты буйырды, а кызга ас иширтинъиз, деди.

Höre Марк 5