1. Mosebog 8:15-22
1. Mosebog 8:15-22 Danske Bibel 1871/1907 (DA1871)
Da talede Gud til Noa og sagde: Gak ud ad Arken, du og din Hustru og dine Sønner og dine Sønners Hustruer med dig. Udfør med dig alle Dyr, som ere hos dig af alt Kød, af Fugle og af Kvæg og af alle Kryb, som krybe paa Jorden, og de skulle vrimle paa Jorden og vorde frugtbare og mangfoldige paa Jorden. Saa gik Noa ud og hans Sønner og hans Hustru og hans Sønners Hustruer med ham. Alle vilde Dyr og alle Kryb og alle Fugle, alt hvad der kryber paa Jorden, efter deres Slags, de gik ud ad Arken. Og Noa byggede Herren et Alter og tog af alle Haande rent Kvæg og af alle Haande rene Fugle og ofrede Brændoffer paa Alteret. Og Herren lugtede den behagelige Lugt; da sagde Herren i sit Hjerte: Jeg vil ikke mere herefter forbande Jorden for Menneskets Skyld, thi Menneskets Hjertes Tanke er ond fra hans Ungdom; og jeg vil ikke mere slaa alt, hvad der lever, saaledes som jeg har gjort. Saa længe Jorden staar, skal Sæd og Høst og Frost og Hede og Sommer og Vinter og Dag og Nat ikke aflade.
1. Mosebog 8:15-22 Bibelen på Hverdagsdansk (BPH)
Så sagde Gud til Noa: „Gå ud af arken med din kone, dine sønner og deres koner og tag alle fuglene og dyrene med dig, så de kan formere sig og sprede sig over jorden.” Noa forlod da arken sammen med sin kone, sine sønner og deres koner. Og alle dyrene forlod arken parvis. Derpå byggede Noa et alter og ofrede nogle af de rene dyr og fugle til Herren. Brændofferet behagede Herren, og han sagde til sig selv: „Jeg vil aldrig mere forbande jorden på grund af menneskene, selvom deres tanker er onde fra ungdommen af. Jeg vil aldrig mere udslette alt liv på jorden. Så længe jorden står, skal forår og efterår, kulde og varme, sommer og vinter, dag og nat ikke ophøre.”