กิจการ​ 25

25
เปาโล​ขอ​อุทธรณ์​ถึง​กา​ยะ​ซา
1ครั้น​เมื่อ​เฟศ​โต​เข้า​รับ​ราชการ​ได้​สาม​วัน​แล้ว, จึง​ออก​จาก​เมือง​กาย​ซา​ไร​อา​ขึ้น​ไป​ยัง​กรุง​ยะ​รู​ซาเลม. 2ปุโรหิต​ใหญ่​กับ​คน​สำคัญๆ ทั้ง​หลาย​ใน​พวก​ยู​ดาย​มา​ฟ้อง​เปาโล​ต่อ​ท่าน, และ​ได้​วิงวอน 3ขอให้​เอื้อเฟื้อ​เขา​โดย​สั่ง​ให้​ส่ง​เปา​โล​ขึ้น​มา​ยัง​กรุง​ยะ​รู​ซาเลม, เพื่อ​เขา​จะ​ได้​มี​ช่อง​ฆ่า​เสีย​ที่​กลาง​ทาง. 4ฝ่าย​เฟศ​โต​จึง​ตอบ​ว่า เปาโล​นั้น​ยัง​ถูก​คุม​ไว้​ใน​เมือง​กาย​ซา​ไร​อา, และ​อีก​หน่อย​หนึ่ง​ท่าน​เอง​ก็​จะ​กลับไป​ยัง​เมือง​นั้น. 5เหตุ​ฉะนั้น​ท่าน​จึง​ว่า, “ถ้า​เปาโล​มี​ความผิด​สิ่ง​หนึ่ง​สิ่ง​ใด, ให้​คน​สำคัญๆ ใน​พวก​ท่าน​ลง​ไป​ด้วยกัน​ยื่น​ฟ้อง​เอา​เถิด.”
6เมื่อ​ท่าน​พัก​อยู่​ที่​นั่น​ใน​ราว​แปด​หรือ​สิบ​วัน​แล้ว, ก็​ได้​ลง​ไป​ยัง​เมือง​กาย​ซา​ไร​อา. ครั้น​รุ่ง​ขึ้น​ท่าน​จึง​นั่ง​บัลลังก์​และ​สั่ง​ให้​พาเปาโล​เข้า​มา. 7ครั้น​เปาโล​เข้า​มาแล้ว, พวก​ยู​ดาย​ที่​มา​จาก​กรุง​ยะ​รู​ซาเลม​ก็​ยืน​ล้อม​ไว้​รอบ, และ​กล่าว​ใส่​ความ​เปาโล​เป็น​ข้อ​สำคัญๆ หลาย​ข้อ, แต่​หา​หลักฐาน​มา​พิสูจน์​ไม่ได้. 8เปาโล​จึง​แก้​คดี​ว่า, “ข้าพ​เจ้า​ไม่ได้​กระทำ​สิ่ง​หนึ่ง​สิ่ง​ใด​ผิด​กฎหมาย​ของ​พวก​ยู​ดาย, หรือ​ต่อ​โบสถ์, หรือ​ต่อ​กา​ยะ​ซา.” 9ฝ่าย​เฟศ​โต​ใคร่​จะ​เอา​ความชอบ​กับ​พวก​ยู​ดาย​จึง​ถาม​เปาโล​ว่า, “เจ้า​อยาก​จะ​ขึ้น​ไป​ยัง​กรุง​ยะ​รู​ซาเลม​ให้​เรา​ชำระ​ความ​เรื่อง​นี้​ที่​นั่น​หรือ” 10เปาโล​ตอบ​ว่า, “ข้าพ​เจ้า​ก็​กำลัง​ยืน​อยู่​ต่อ​หนา​บัลลังก์​ของ​กา​ยะ​ซา​อยู่​แล้ว, ก็​สมควร​จะ​พิพากษา​ข้าพ​เจ้า​เสีย​ที่นี่. ตามที่​ท่าน​ทราบ​อยู่​แล้ว, ข้าพ​เจ้า​ไม่ได้​กระทำ​ผิด​ต่อ​พวก​ยู​ดาย. 11ถ้า​ข้าพ​เจ้า​เป็น​ผู้กระทำ​ผิค, และ​ได้​กระทำ​อะไร​ที่​ควร​จะ​มี​โทษ​ถึง​ตาย, ข้าพ​เจ้า​ก็​ยอม​ตาย​ไม่​ขัด​ขืน. แต่​ถ้า​เรื่อง​ที่​เขา​ฟ้อง​ข้าพ​เจ้า​นั้น​ไม่​จริง​แล้ว, ไม่​มี​ผู้ใด​มี​อำนาจ​จะ​มอบ​ข้าพ​เจ้า​ให้​เขา​ได้. ข้าพ​เจ้า​ขอ​อุทธรณ์​ถึง​กา​ยะ​ซา.”
12ฝ่าย​เฟศ​โต​เมื่อ​พูด​กับ​พวก​ที่​ปรึกษา​แล้ว​จึง​ตอบ​ว่า, “เมื่อ​เจ้า​ได้​อุทธรณ์​ถึง​กา​ยะ​ซา​ดังนี้​แล้ว, เจ้า​จะต้อง​ไป​เฝ้า​กา​ยะ​ซา.”
เฟศ​โต​เล่า​เรื่อง​คดี​ของ​เปาโล​ต่อ​กษัตริย์​อะฆา​ริ​ปา
13ครั้น​ล่วง​ไป​หลาย​วัน​แล้ว กษัตริย์​อะฆะ​ริ​ปา​กับ​พระ​ชายา​ของ​ท่าน​ชื่อเบ​ระ​นิ​เก​ก็​เสด็จ​มา​เย​ยี่ม​แสดง​ความ​นับ​ถือ​แก่​เฟศ​โต​ยัง​เมือง​กาย​ซา​ไร​อา. 14โดย​เหตุ​ที่​ท่าน​ค้าง​อยู่​ที่​นั่น​หลาย​วัน, เฟศ​โต​จึง​เล่า​เรื่อง​คดี​ของ​เปาโล​ให้​กษัตริย์​ฟัง​ว่า, “มี​คน​หนึ่ง​ซึ่งเฟ​ลิกซ์​ได้​ขัง​ทิ้ง​ไว้. 15เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​ได้​ขึ้น​ไป​ยัง​กรุง​ยะ​รู​ซาเลม, พวก​ปุโรหิต​กับ​พวก​ผู้​เฒ่า​ของ​พวก​ยู​ดาย​มา​ฟ้อง, ใคร่​จะ​ให้​ข้าพ​เจ้า​ตัดสิน​ลงโทษ​เขา. 16ข้าพ​เจ้า​จึง​ตอบ​ว่า ไม่ใช่​ธรรม​เมียม​ของ​ชาติ​โรมัน​ที่​จะ​พิพากษา​ลงโทษ​คน​หนึ่ง​คน​ใด​ถึง​ตาย, ก่อน​ที่​โจทก์​กับ​จำเลย​มา​พร้อม​หน้า​กัน และ​ให้​จำเลย​มี​โอกาส​แก้​คดี​ใน​ข้อหา​นั้น. 17ครั้น​พวก​โจทก์​กับ​จำเลย​มา​พร้อม​กัน​ที่นี่​แล้ว, ข้าพ​เจ้า​ก็​มิได้​รอ​ช้า. ใน​วัน​รุ่ง​ขึ้น​ข้าพ​เจ้า​ได้​นั่ง​บัลลังก์ และ​สั่ง​ให้​พา​จำเลย​เข้า​มา. 18เมื่อ​พวก​โจทก์​ยืน​ขึ้น, เขา​มิได้​กล่าวหา​จำเลย​เหมือน​ข้าพ​เจ้า​คาด​ไว้​นั้น. 19เป็น​แต่​เพียง​ปัญหา​เถียง​กัน​ด้วย​เรื่อง​ลัทธิ​สาสนา​ของ​เขา​เอง, และ​ด้วย​เรื่อง​คน​หนึ่ง​ที่​ชื่อ​เยซู​ซึ่ง​ตาย​แล้ว แต่​เปา​โล​ยืนยัน​ว่า​ยัง​เป็นอยู่. 20เมื่อ​ข้าพ​เจ้า​ยัง​สงสัย​อยู่​ว่า​จะ​ชำระ​ความ​นั้น​อย่างไร​ดี, จึง​ถาม​เปา​โล​ว่า จะ​ใคร่​ขึ้น​ไป​ยัง​กรุง​ยะ​รู​ซาเลม​ให้​ชำระ​ความ​นั้น​ที่​นั่น​หรือไม่. 21แต่​เมื่อ​เปาโล​ได้​อุทธรณ์​ขอให้​งด​ไว้​เพื่อให้​ความ​ทราบ​ถึง​มหา​กษัตริย์​, ข้าพ​เจ้า​จึง​สั่ง​ให้​คุม​ตัว​ไว้​จน​กว่า​จะ​ส่ง​ตัว​ไป​ถึง​กา​ยะ​ซา​ได้” 22อะฆะ​ริ​ปา​จึง​กล่าว​แก่​เฟศ​โต​ว่า, “ข้าพ​เจ้า​จะ​ใคร่​ฟัง​ปาก​คำ​คน​นั้น​ด้วย.” เฟศ​โต​จึง​กล่าว​ว่า, “พรุ่งนี้​ท่าน​จะ​ได้​ฟัง​เขา.”
23ครั้น​วัน​รุ่ง​ขึ้น​อะฆะ​ริ​ปา​กับ​เบ​ระ​นิ​เก เสด็จ​มา​พร้อม​ด้วย​ราช​บริพาร​เป็น​สง่า​ผ่า​เผย​มาก. จึง​ได้​เข้า​ไป​ประทับ​บ้าน​ที่​ออก​ขุน​นาง​พร้อม​กับ​นาย​พัน​และ​คน​สำคัญๆ ทั้ง​หลาย​ใน​เมือง​นั้น แล้ว​เฟศ​โต​จึง​สั่ง​ให้​พา​เปา​โล​เข้า​มา. 24เฟศ​โต​จึง​กล่าว​ว่า, “ดูก่อน ท่าน​กษัตริย์​อะฆะ​ริ​ปา​และ​ท่าน​ทั้ง​หลาย​ที่​อยู่​ด้วยกัน​ที่นี่, ท่าน​ทั้ง​หลาย​เห็น​คน​นี้. ที่​บรรดา​พวก​ยู​ดาย​ได้​วิงวอน​ข้าพ​เจ้า​ทั้ง​ใน​กรุง​ยะ​รู​ซาเลม​และ​ที่นี่​ด้วย, ร้อง​ว่า​เขา​ไม่​ควร​จะ​มี​ชีวิต​อยู่​ต่อไป 25แต่​ข้าพ​เจ้า​เห็น​ว่า​เขา​ไม่ได้​ทำ​ผิด​สิ่ง​ไร​ที่​ควร​จะต้อง​ตาย และ​เพราะ​เขา​เอง​ได้​อุทธรณ์​ถึง​มหา​กษัตริย์​, ข้าพ​เจ้า​ตั้งใจ​ว่า​จะ​ส่ง​เขา​ไป. 26ข้าพ​เจ้า​ไม่​มี​รายงาน​อะไร​แน่นอน​เรื่อง​คน​นี้​ที่​จะ​ถวาย​เจ้านาย​ของ​ข้าพ​เจ้า. เหตุ​ฉะนั้น​ข้าพ​เจ้า​จึง​พา​เขา​ออก​มา​ต่อ​หน้า​ท่าน​ทั้ง​หลาย, มี​กษัตริย์​อะฆะ​ริ​ปา​เป็น​ประธาน, หวัง​ว่า​เมื่อ​ไต่​สวน​แล้ว​จะ​มี​เรื่อง​พอ​ที่​จะ​ถวาย​รายงาน​ไป​ได้​บ้าง. 27เพราะ​ข้าพ​เจ้า​เห็น​ว่า, ที่​จะ​ส่ง​แต่​จำเลย​ไม่, และ​มิได้​ส่ง​ข้อหา​ไป​ด้วย, ก็​เป็น​การ​เหลว​ใหล​ไม่ได้​เรื่อง.”

Markering

Del

Kopiér

None

Vil du have dine markeringer gemt på tværs af alle dine enheder? Tilmeld dig eller log ind