Herre, kæmp mod dem, der bekæmper mig.
Gå i krig mod dem, som angriber mig.
Tag din rustning på, grib dit skjold,
gør klar til kamp mod mine fjender.
Kast dit spyd og brug din lanse
mod dem, der forfølger mig.
Lov mig, at du vil redde mig.
Bring skam over dem,
der ønsker at slå mig ihjel.
Forvir dem, så de må vende om,
og deres onde planer mislykkes.
Blæs dem væk som avner for vinden,
lad din mægtige engel drive dem bort.
Gør deres vej mørk og glat,
lad din engel forfølge dem.
Uden grund har de sat fælder for mig,
gravet en faldgrube på min vej.
Men pludselig kommer ulykken over dem,
de bliver fanget i deres egen fælde,
de styrter selv i faldgruben.
Så vil jeg glæde mig over dig, Herre,
jeg vil fryde mig over din frelse.
Fra mit hjertes dyb vil jeg råbe:
Herre, ingen kan sammenlignes med dig.
Du, som redder de svage fra deres undertrykkere,
frelser de værgeløse fra røveres overgreb.
Falske vidner stod frem imod mig,
anklagede mig for noget, jeg ikke havde gjort.
De gengældte godt med ondt
og gjorde mig helt fortvivlet.
Dengang de var syge, sørgede jeg,
klædte mig i sæk og aske,
bad med bøjet hoved
og fastede inderligt for dem.
Jeg følte det, som var det min egen familie,
jeg sørgede for dem, som var det min mor.