Populære bibelvers fra Марк 4

Del

О да уянып, елге токътамагъа буюра ва кёлге: – Токъта! Сабур бол! – дей. Ел тына ва бир шыплыкъ болуп къала. Иса якъчыларына: – Неге булай къоркъасыз? Сизин бир де иманыгъыз ёкъму? – дей.

Олар оьтесиз бек къоркъалар ва: – Еллер де, кёл де Оьзюне таби болагъан Бу Кимдир? – деп бир бирине сёйлейлер.

Иса къайыкъны арт янында, ястыкъгъа баш да этип, юхлап тура. Якъчылары Ону уятып: – Устаз! Бизин батып бара турагъаныбызда Сени гьеч аваранг ёкъму? – деп сорайлар.

Иса булай давам эте: – Эшитген затыгъызны уьстюнден ойлашыгъыз. Башгъаланы нечик оьлчев булан оьлчесегиз, сизге де шолай оьлченер, дагъы да къошулар.

– Аллагьны гьакимлиги нечик затдыр? Айтайыкъ, бир адам топуракъгъа урлукъ чача. Гечелер о юхлай, гюндюзлер тура. Шо вакътини ичинде урлукъ чыгъа, оьсе. О буса шо нечик болагъанны билмей.

Эшитме къулакълары барлар эшитсинлер!