Populære bibelvers fra Матто* 10

Del

Инак, Ман шуморо ба назди одамон, ҳамчун гӯсфандон ба байни гургҳо мефиристам. Мисли мор ҳушёру мисли кабӯтар безарар бошед.

Касе ки ҳаёташро нигоҳ доштан хоҳад, онро аз даст медиҳад, вале касе ки ба хотири Ман ҳаёташро фидо кунад, онро нигоҳ медорад.

Аз одамон, ки ҷисмро мекушанду ҷонро кушта наметавонанд, натарсед. Балки аз Ҳамоне тарсед, ки ҳам ҷон ва ҳам ҷисмро дар дӯзах нобуд карда метавонад.

Касе ки салиби азобу маргашро бо худ набардораду аз паси Ман наояд, сазовори Ман нест.

Пас, ҳар кӣ дар пеши мардум мегӯяд, ки пайрави Ман аст, Ман низ дар назди Падари осмониам пайрави Ман буданашро тасдиқ мекунам. Лекин ҳар кӣ дар пеши мардум Маро рад кунад, Ман низ ӯро дар назди Падари осмониам рад мекунам.

Беморонро шифо диҳед, мурдагонро зинда кунед, одамонеро, ки гирифтори бемории пӯст ҳастанд, пок созед ва ҷинҳоро берун кунед. Ин қудрат ба шумо ройгон дода шудааст, пас шумо низ ин корро ройгон кунед.

Бино бар ин, натарсед, арзиши шумо аз бисёр гунҷишкҳо ҳам зиёдтар аст.

Фикр накунед, ки Ман барои ба замин сулҳ овардан омадаам. Ман на барои овардани сулҳ, балки барои шамшери зиддият овардан омадаам.