 If you would like a copy of this version please contact info@davaraudiobibles.org

Text: Munda New Testament, CC-BY-SA-4.0, The Love Fellowship. Audio: Munda New Testament, CC-BY-SA-4.0, Davar Partners International, The Love Fellowship, 2023

Munda New Testament

Munda (ମୁଣ୍ଡା) Bible by The Love Fellowship is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.

ମୁଶିଙ୍ଗ୍ ୟାହୁଦୀ କୋୱାଃ ଆରାମେ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ରେ ୟୀଶୁ ମିହୋଡ଼୍ ଫାରିସୀ ହୋଡ଼ୋ କୋୱାଃ ମୁଖିୟା ରାଃ ଅଡ଼୍ଆଃ ଜୋଜୋମାଃ ଜୋମ୍ ତେ ସେନୋଃ ଜାନାଏ, ଆଡୋଃ ଇନ୍‍କୁ ଇନିଜାଃ ଭୁଲ୍ ସାବ୍ ରାଃ ତାକ୍ ରେ କୋ ତାଇକେନା। ଏନ୍ତାଃ ମିୟାଃ ହୋଡ଼ ଇନିଜାଃ ନାଡ଼େଏ ରେ ତାଇକେନାଏ, ଅକନିଃକେ ତିଈ କାଟା ମୋ ରାଃ ବେମାର୍ ତାଇକେନା। ନେୟାତେ ୟୀଶୁ ଆଇନ୍ ଗୁରୁକୋକେ ହାର୍ ଫାରିସୀ ହୋଡ଼ୋ କୋକେ କୁଲି କେଃକୋୱାଏ, “ଚିନାଃ ଆରାମେ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ରେ ବେଶ୍ ରିକା ବୁଗିନ୍ ତାନାଃ ଚି ନାହାଲା?” ମେନ୍ଦୋ ଇନ୍‍କୁ ହାପାଗି ତାଇଜାନାକୋ। ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ହିନିଃକେ ଜୁଟିଃ କେତେ ବେଶ୍ କିଜାଏ ହାର୍ ସେନୋଃ ରିକାକିଜାଏ। ଏନ୍ତେ ଇନ୍‍କୁକେ କାଜିକେଦାଏ, “ଆପେ କୋଏତେ ନେଲେକା ଅକଏ ମେନାଇଜା, ଅକନିଜାଃ ହୋନ୍ ୟାଦୋ ଉରିଃ କୁଆଁ ରେ ଉୟୁଗୋୱାଏ ଆଡୋଃ ଇନିଃ ଆରାମେ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ରେ ଇନିଃକେ ସେକାଡ଼୍ ତେ ବାହାରି କାଏ ଅଡୋଙ୍ଗିୟାଏ?” ଇନ୍‍କୁ ନେ କାଜି ରାଃ ଜେତାନ୍ କାଜିରୁଆଡ଼୍ କାକୋ ଏମ୍ କେଦା।

ଚିମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ୟୀଶୁ ନେଲ୍‍କେଦାଏ ଚି ନେୱତାକାନ୍ ହୋଡ଼ୋକୋ ଚିଲ୍‍କା ମାଇନ୍ ନାମ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍ ଜାଗା ସାଲା କେତେ ଦୁବ୍ ତାନାକୋ ଦୋ ମିୟାଃ ଜୋନୋକା ଏମ୍ କେତେ ଇନ୍‍କୁକେ କାଜିକେଦାଏ, “ଚିମ୍ତା ଜେତାଏ ଆପେକେ ଆଣାଦୀ-ଭୋଜ୍ ରେ କେଡ଼ା ପେୟାକୋ ଏଣ୍ଡେ ମାଇନ୍ ନାମ୍ ଜାଗା ରେ ଆଲୋପେ ଦୁବା, ନେକା ଆଲୋକା ହୋବାଅଃ ଚି ଇନିଃ ଆପେ ତେୟ ଗି ଜାହାଁଏ ମାରାଙ୍ଗ୍ ହୋଡ଼ କେ ନେୱତାକାଇୟାଏ, ଆଡୋଃ ଅକନିଃ ହିନିଃକେ ହାର୍ ଆମ୍‍କେ ବାରାନ୍‍କିନ୍ କେ ନେୱତା ଏମ୍ କାଦାଏ, ହିଜୁଃକେତେ ଆମ୍‍କେ କାଜିୟାଏ, ‘ନିଈ କେ ଜାଗା ଏମାଇମେ,’ ଏନ୍ତେ ଇମ୍ତା ଆମ୍‍କେ ଗିୟୁଃ କେତେ ସବେନ୍ କୋଏତେ ଲାଥାର୍ ଜାଗା ରେ ଦୁବ୍ ହୋବାଃ ୱା। ମେନ୍ଦୋ ଚିମ୍ତା ଆମ୍ ନେୱତାୱାମ୍ ଦୋ ସବେନ୍ ଏତେ ଲାଥାର୍ ଜାଗା ରେ ଦୁବ୍ ମେ, ଏନାତେ ଚିମ୍ତା ଇନିଃ ଆମ୍‍କେ ନେୱତା ଏମାକାଃ ମେୟାଏ ହିଜୁଃ କେତେ ଆମ୍‍କେ କାଜିୟାଏ, ‘ହେ ଗାତି, ଆୟୁର୍ ତେ ସେନ୍ କେତେ ଦୁବ୍ ମେ,’ ଏନ୍ତେ ଆମାଃ ଲୋଃ ଦୁବାକାନ୍ କୋୱାଃ ନାଡ଼େଏ ରେ ଆମାଃ ମାଇନ୍ ହୋବାଃ ୱା। ଚିୟାଃଚି ଅକଏ ଆଏଃ ଆପାନ୍ କେ ମାରାଙ୍ଗ୍ ବାଇୟାଏ ଇନିଃ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ଅଗାଏ ଆଡୋଃ ଅକଏ ଆପାନ୍ କେ ହୁଡିଙ୍ଗ୍ ବାଇୟାଏ ଇନିଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଅଗାଏ।”
ଏନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଏନ୍ ଫାରିସୀ ହୋଡ଼ କେ ଅକଏ ଆଏଃ କେ ନେୱତା ଲିଜାଏ କାଜିକେଦାଏ, “ଚିମ୍ତା ଆମ୍ ଶିଙ୍ଗି ୟାଦୋ ନିଦା ଭୋଜ୍ ଏମେୟାମ୍ ଏଣ୍ଡେ ଆମାଃ ଗାତିକୋକେ ୟାଦୋ ହାଗାକୋକେ ୟାଦୋ କୁଟୁମ୍ବ କୋକେ ୟାଦୋ ନାଡ଼େଏ-ଜାପାଃ ରେନ୍ କିଶାଣ୍ କୋକେ ଆଲୋମ୍ କେଡ଼ା କୋୱା, କାରେଦୋ ଇନ୍‍କୁ ହ ଆମ୍‍କେ ନେୱତା କେଡ଼ାମେୟାକୋ, ହାର୍ ଆମାଃ ବାଦ୍‍ଲା ହୋବା କେନୋଗା। ମେନ୍ଦୋ ଚିମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଆମ୍ ଭୋଜ୍ ମାଣ୍ଡାଅୟାମ୍ ଏଣ୍ଡେ ଗାରିବ୍ କୋକେ, ଠୁଠା କୋକେ, ଲାଙ୍ଗ୍ଡ଼ା କୋକେ, ଆଡୋଃ ଆନ୍ଧା କୋକେ କେଡ଼ା କୋମ୍। ଏଣ୍ଡେ ଆମ୍ ଆଶିଷ୍ ନାମେୟାମ୍, ଚିୟାଃଚି ଇନ୍‍କୁ ତାଃ ରେ ଆମ୍‍କେ ବାଦ୍‍ଲା ଏମେଲାଗିନ୍ ଜେତ୍ନାଃ ବାନୋଃ, ମେନ୍ଦୋ ଆମ୍‍କେ ଧାର୍ମୀ କୋୱାଃ ଜୀବିନିରିଦ୍ ରେ ନେୟା ରାଃ ଯଅ ନାମୋଗା।”


ଇନ୍‍କୁ ଲୋଃ ଜୋମ୍ ଦୁବାକାନ୍ କୋଏତେ ମିହୋଡ଼୍ ନେ କାଜି ଆୟୁମ୍‍କେତେ ୟୀଶୁ କେ କାଜିକେଦାଏ, “ଧାନ୍ୟା ଇନିଃ ତାନିଃ ଅକନିଃ ପାର୍ମେଶ୍ଵାର୍ ରାଃ ରାଇଜ୍ ରେ ଭୋଜ୍ ଜୋମେୟାଏ।” ୟୀଶୁ ଇନିଃକେ କାଜିକେଦାଏ, “ମିହୋଡ଼୍ ହୋଡ଼ ଆୟୁବ୍ ଇମ୍ତା ମାରାଙ୍ଗ୍ ଭୋଜ୍ ମାଣ୍ଡାଅକେଦାଏ ହାର୍ ଥିମ୍ବାଗି ହୋଡ଼ୋକୋକେ ନେୱତା କେଃକୋୱାଏ। ଚିମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ଜୋମେୟାଃ ବାଇଜାନା ଦୋ ଇନିଃ ଆଜାଃ ଦାସୀ କେ ନେୱତାକାନ୍ ହୋଡ଼ୋକୋ ତାଃ କାଜିକୁଲ୍ କେଦାଏ, ‘ଦେଲା, ନାଆ ଜୋମେୟାଃ ବାଇ ସେକାଡ଼୍‍ଜାନା।’ ମେନ୍ଦୋ ଏନ୍ ସବେନ୍ କୋଗି ଛାମା ଆସି କେଦାକୋ। ସିଦାରେ ନିଈ ଇନିଃକେ କାଜିକେଦାଏ, ‘ଇଙ୍ଗ୍ ଅତେ କିରିଙ୍ଗ୍ କାଦିଙ୍ଗ୍, ଆଡୋଃ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ ମେନାଃ ଚି ଏନାକେ ନେଲେ ୟାଇଙ୍ଗ୍, ଇଙ୍ଗ୍ ଆମ୍‍କେ ଆର୍ଜି ମେତାନିଙ୍ଗ୍ ଇଙ୍ଗ୍‍କେ ଛାମା ତାଇଙ୍ଗ୍ ମେ।’ ଏଟାଃ ନିଈ କାଜିକେଦାଏ, ‘ଇଙ୍ଗ୍ ପାଞ୍ଚ୍ ଯୋଡ଼ା ଉରିଃ ଆରାଣା କିରିଙ୍ଗ୍ କାଦିଙ୍ଗ୍ ଆଡୋଃ ଇନ୍‍କୁକେ ଶିୟୁଃ ଯାଞ୍ଚ୍ ଲାଗିନ୍ ସେନ୍ ତାନିଙ୍ଗ୍। ଇଙ୍ଗ୍ ଆମ୍‍କେ ଆର୍ଜି ମେତାନିଙ୍ଗ୍ ଇଙ୍ଗ୍‍କେ ଛାମା ତାଇଙ୍ଗ୍ ମେ।’ ଏନ୍ତେ ଏଟାଃ ମିହୋଡ଼୍ ନିଈ କାଜିକେଦାଏ, ‘ଇଙ୍ଗ୍ ଆଣାଦୀ କାନାଇଙ୍ଗ୍ ଏନାଲାଗିନ୍ ଇଙ୍ଗ୍ କାଇଙ୍ଗ୍ ସେନ୍ ଧାଡ଼ିୟା।’ ଏନ୍ ଦାସୀ ହିଜୁଃକେତେ ଆଜାଃ ଗୋମ୍‍କେ କେ ନେ କାଜି ଉଦୁବାଇ ଜାଏ। ଏନ୍ତେ ଅଡ଼୍ଆଃ ରେନ୍ ଗୋମ୍‍କେ ଖିସ୍ ତେ ହିଜୁଃକେତେ ଆଜାଃ ଦାସୀ କେ କାଜିକେଦାଏ, ‘ବାସ୍ତି ରାଃ ପିଟ୍ ରେ ହାର୍ ହୋରା କୋରେ ସେକାଡ଼୍ ସେନ୍ କେତେ ଗାରିବ୍ କୋକେ, ଠୁଠା କୋକେ, ଲାଙ୍ଗ୍ଡ଼ା କୋକେ ଆଡୋଃ ଆନ୍ଧା କୋକେ ନେତାଃ ଆଉ କୋମ୍।’ ଦାସୀ ଆଡୋଃଗି କାଜିକେଦାଏ ହେ ଗୋମ୍‍କେ ଚିଲ୍‍କା ଆମ୍ କାଜିଲେଦାମ୍ ଏନ୍‍ଲେକାଗି ରିକା କାନା ଏଣ୍ଡେ ହଗି ଆଡୋଃ ଜାଗା ମେନାଃ। ଗୋମ୍‍କେ ଦାସୀ କେ କାଜିକେଦାଏ, ‘ସାଣ୍ଡାକ୍ ପାଡ଼୍ ହାର୍ ଟୋଲା ହୋରା ପାଡ଼୍ ସେନ୍ ମେ ଆଡୋଃ ହୋଡ଼ୋକୋକେ ଜାବ୍ରାଇ ଆର୍ଜି କେତେ ଆଉକୋମ୍। ଏନାତେ ଇଙ୍ଗ୍ଆଃ ଅଡ଼୍ଆଃ ଫେରେଃ କେନୋଗା। ଚିୟାଃଚି ଇଙ୍ଗ୍ ଆମ୍‍କେ କାଜିତାନିଙ୍ଗ୍ ଚି ଆୟୁର୍ ରେନ୍ ନେୱତାକାନ୍ ହୋଡ଼ୋକୋ ଏତେ ଜେତାଏ ଇଙ୍ଗ୍ଆଃ ଭୋଜ୍ କେ କାକୋ ଚାଖାୟା।’ ”


ଚିମ୍ତାଙ୍ଗ୍ ମିଃଥିମ୍ବା ହୋଡ଼ୋକୋ ଇନିଜାଃ ଲୋଃ ସେନ୍ ତାଇକେନାକୋ, ଏଣ୍ଡେ ଇନିଃ ବିୟୁର୍ କେତେ ଇନ୍‍କୁକେ କାଜିକେଦାଏ, “ଆଗାର୍ ଜେତାଏ ଇଙ୍ଗ୍ଆଃ ନାଡ଼େଏ ହିଜୁଗାଏ ହାର୍ ଆଜାଃ ଆପୁ ହାର୍ ଏଙ୍ଗା ହାର୍ କୁଡ଼ି ହାର୍ ହୋନ୍‍କୋକେ ହାର୍ ହାଗା କୋକେ ହଗି ହାର୍ ମିଶି କୋକେ ହଗି ମେନ୍ଦୋ ଆଜାଃ ଜୀଉ କେ ହଗି ଇଙ୍ଗ୍ଆଃ ତେ ଥିମ୍ବା ଦୁଲାଡ଼୍ ୟାଏ ଏଣ୍ଡେ ଇନିଃ ଇଙ୍ଗ୍ଆଃ ଚେଲା କାଏ ବାଇ ଧାଡ଼ିୟୋଗାଏ; ହାର୍ ଜାହାଁଏ ହ ଆଜାଃ କ୍ରୁଶ୍ କାଏ ଉଠାଓୟାଏ ଆଡୋଃ ଇଙ୍ଗ୍‍କେ କାଏ ଅତୋଙ୍ଗିଙ୍ଗ୍ ୟାଏ, ଇନିଃ ହଗି ଇଙ୍ଗ୍ଆଃ ଚେଲା କାଏ ବାଇ ଧାଡ଼ିୟୋଗାଏ।
ଆପେ କୋଏତେ ଅକଏ ମେନିଜା ଅକନିଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଅଡ଼୍ଆଃ ବାବାଇ ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାନାଏ, ଆଡୋଃ ସିଦାରେ ଦୁବ୍ କେତେ ପାଇସା ଚିମିନ୍ ଖାର୍ଚା ହୋବାୱା କାଏ ଯୋଡ଼ାଅ ୟାଏ ଚି ପୁରା ଲାଗିନ୍ତେ ପେଡ଼େଏ ଇଙ୍ଗ୍ଆଃ ତାଃ ରେ ମେନାଃ ଚି କାହା? ନେକା କା ରିକାଏ ରେ ଚିମ୍ତା ଇନିଃ ନେଓ ବାଇୟାଏ ମାଗାର୍ କାଏ ବାଇ ଧାଡ଼ିୟାଏ, ଦୋ ସବେନ୍ ନେଲ୍‍ତାନ୍ କୋ ନେୟା କାଜିକେତେ ଇନିଃକେ ଲାନ୍ଦାୟି ୟାକୋ। ‘ନେ ହୋଡ଼ ବାଇ ଦୋ ଏଟେଃ କେଦାଏ ମାଗାର୍ ପୁରା କାଏ ଧାଡ଼ିକେଦା?’ ୟାଦୋ ନେକା ଅକନ୍ ରାଜା ମେନାଇଜା ଅକନିଃ ଏଟାଃ ରାଜା ଲୋଃ ଲାଡ଼ାଇ ଲାଗିନ୍ ସେନ୍ ତାନାଏ, ଆଡୋଃ ସିଦା ଦୁବ୍ କେତେ କାଏ ବିଚାର୍ ୟାଏ, ଚି ଏନ୍ ବିଶ୍ ହାଜାର୍ ସିପାହୀ କୋକେ ଇଦିକେତେ ଅକନାଃ ଇଙ୍ଗ୍ଆଃ ଚେତାନ୍ ରେ ହିଜୁଃ ତାନାକୋ, ଚିନାଃ ଇଙ୍ଗ୍ ଦାଶ୍ ହାଜାର୍ ସିପାହୀ କୋକେ ଇଦିକେତେ ଇନ୍‍କୁୱାଃ ସାମ୍ନା ରିକା ଧାଡ଼ିୟାଇଙ୍ଗ୍ ଚି କାହା? ନେକା କା ରିକାଏ ରେଦୋ ଇନିଜାଃ ସାଙ୍ଗିନ୍ ରେ ତାଇତାନ୍ ରେଗି ଇନିଃ ସାନ୍ଦେଶ୍ ଏହେମ୍ କୋକେ କୁଲ୍ କେତେ ମେଶା ଲାଗିନ୍ ସାନାଙ୍ଗାଏ। ଏନ୍‍ଲେକାଗି ଆପେ କୋଏତେ ଜେତାଏ ଆଜାଃ ସବେନାଃ କାଏ ବାଗେ ୟା ଇନିଃ ଇଙ୍ଗ୍ଆଃ ଚେଲା କାଏ ହୋବା ଧାଡ଼ିୟୋଗାଏ।”


“ବୁଲୁଙ୍ଗ୍ ଦୋ ବେଶ୍ ତାନାଃ, ମେନ୍ଦୋ ଆଗାର୍ ବୁଲୁଙ୍ଗ୍ ରାଃ ଶିବିଲ୍ ବାଗ୍‍ଡ଼ାଅ କେନୋଃ ରେଦୋ ଏନାତେ ଅକନ୍ ଜିନିଷ୍ କେ ବୁଲୁଙ୍ଗ୍ଅଗା? ଏନା ନାଦୋ ଅତେ ରାଃ ନାଦୋ ମାଇଦ୍ ଲାଗିନ୍ କାମି ରେ ହିଜୁଗା, ଏନାକେ ଦୋ ହୋଡ଼ୋକୋ ବାହ୍‍ରେ ଦୁଡ଼ିଙ୍ଗ୍ କେୟାକୋ। ଅକେୟାଃ ଆୟୁମ୍ ଲାଗିନ୍ ଲୁତୁର୍ ମେନାଃ ରେଦୋ ଇନିଃ ଆୟୁମେ କାଏ।”

Lyt til ଲୁକା 14