Newari - 1986 Edition (Drama NT)

रोमयाम्‍ह महाराजा तिबेरिअसं राज्‍य यानाच्‍वंगु झिंन्‍यादँ दुबलय् पन्‍तियस पिलातस यहूदियायाम्‍ह शासक जुयाच्‍वंगु खः। अले हेरोद गालीलयाम्‍ह शासक जुयाच्‍वंगु खः। अथे हे इतुरिया व त्राखोनितिसय् हेरोदया किजा फिलिप व अबिलेनय् लुसानियास शासक जुयाच्‍वंगु खः। अबलय् हन्‍नास व कैयाफा दकलय् तःधंपिं पुजाहारीत जुयाच्‍वंगु खः।
उबलय् हे मरुभूमिइ च्‍वनाच्‍वंम्‍ह जकरियाया काय् यूहन्‍नायात परमेश्‍वरं न्‍यंकः वनेत उजं बियादिल। अले यूहन्‍नां यर्दन खुसिया जःखः वनाः थथे धकाः न्‍यंकाजुल – “थःगु पाप क्षमा यायेत पश्‍चाताप यानाः बप्‍तिस्‍मा का।” थ्‍व खँ यशैया अगमवक्तां थःगु सफुलिइ थथे च्‍वया थकूगु दु –

“मरुभूमिइ छम्‍ह मनू थथे धकाः
हाला वइ –
‘परमप्रभुयात लँ ब्‍यु,
वय्‌कःयागु लँ छिंकाब्‍यु।
गाःगी वंगु दक्‍वं ल्‍हाना छ्वइ।
पाःचापीचा दक्‍वं माथं वंका छ्वइ।
चाःची तूगु दक्‍वं तप्‍यंका छ्वइ।
अले छ्वांछिं वःगु नं दक्‍वं पिचुका छ्वइ।
अले तिनि दक्‍व मनूतय्‌सं
परमेश्‍वरयागु मुक्ति खनी।’”

यक्‍व हे मनूत यूहन्‍नायाथाय् बप्‍तिस्‍मा कायेत वल। अले वं इमित थथे धाल – “हे सर्पया सन्‍तान, परमेश्‍वरयागु तंपाखें बचय् जुइत बिस्‍युं हुँ धकाः छिमित सुनां धाल? पश्‍चाताप याःथें छिमिसं थःगु चालचलन नं अथे हे या। ‘अब्राहाम हे जिमि तापाःबाज्‍या खः, थथे जिमित छुं नं जुइ मखु’ धकाः छिपिं हाला जुइ मते, छाय्‌धाःसा जिं छिमित धाये – परमेश्‍वरं अब्राहामया निंतिं ल्‍वहँतं नं मस्‍त दय्‌कादी फु। सिमायागु प्‍वलय् पाः लाये हे त्‍यंगु दु। भिंगु फल मसःगु सिमा फुक्‍कं पालाः छ्वय्‌काछ्वइ।”
अले यक्‍व यक्‍व मनूतय्‌सं वयाके न्‍यन – “अय्‌सा जिमिसं छु याये माल?”
वं इमित थथे लिसः बिल – “निपाः लं दुम्‍हय्‌सिनं मदुम्‍हय्‌सित छपाः ब्‍यु। अथे हे नयेगु दुम्‍हय्‌सिनं नये मखंपिन्‍त ब्‍यु।”
कर काइपिं मनूत नं बप्‍तिस्‍मा कायेत वयाथाय् वल। इमिसं नं थथे धकाः न्‍यन – “गुरुजु, जिमिसं छु यायेगु लय्?”
अले वं इमित लिसः बिल – “छिमिसं का धाक्‍व जक कर का, अप्‍वः काये मते।”
सिपाइँतय्‌सं नं वयाके न्‍यन – “जिमिसं छु यायेगु लय्?”
वं धाल – “ख्‍यानाः कर्पिन्‍के थगय् यायेगु, घुस नयेगु ज्‍या याये मते। तर छिमिगु तलबय् जक लुधंका च्‍वँ।”
यूहन्‍नां थथे याना जूगुलिं मनूतय्‌गु आशा चुलि जायावल। अय्‌जूगुलिं इमिसं – “थ्‍व हे मुक्ति बीम्‍ह ख्रीष्‍ट ला मखु ला” धकाः मनं मनं बिचाः यानाच्‍वन। उकिं यूहन्‍नां इमित थथे धाल – “जिं ला छिमित लखं बप्‍तिस्‍मा बियाच्‍वना। जि स्‍वयाः तःधंम्‍ह छम्‍ह झायाच्‍वंगु दु। वय्‌कःयागु लाकांया पुतु फ्‍यनेत तकं जि मल्‍वः। वय्‌कलं हे छिमित पवित्र आत्‍मां व मिं बप्‍तिस्‍मा बियादी। वय्‌कलं ल्‍हातिइ हासा ज्‍वना तयादीगु दु। वय्‌कलं फुक्‍क छ्व हायाः थःगु धुकुतिइ स्‍वथनादी। अले छ्वस जुक्‍व गुबलें मसीगु मिइ छ्वय्‌कादी।” थथे हे यक्‍व स्‍यनेकने यानाः यूहन्‍नां मनूतय्‌त भिंगु खँ न्‍यंकल।
हेरोदं थः हे भौमचा हेरोदियासयात कलाः तःगुलिं व थथे हे मेमेगु नं यक्‍व मभिंगु ज्‍या याना जूगुलिं यूहन्‍नां वयात ब्‍वःबिल। अय्‌जूगुलिं हेरोदं वयात झ्‍यालखानाय् कुनाबिल। थथे वं झन तःधंगु बांमलाःगु, मभिंगु ज्‍या यात।


यूहन्‍नायात झ्‍यालखानाय् कुने न्‍ह्यः छन्‍हु यूहन्‍नां मनूतय्‌त बप्‍तिस्‍मा बियाच्‍वंबलय् येशूं नं बप्‍तिस्‍मा कयादिल। वय्‌कलं प्रार्थना यानाच्‍वंबलय् स्‍वर्ग चाल। पवित्र आत्‍मा सुकुभतु थें जुयाः वय्‌कःयागु म्‍हय् कुहां झाल। अबलय् हे स्‍वर्गं थथे धकाः धयाहल – “छ जि यःम्‍ह काय् खः। छ खनाः जि लय्‌ताः।”


येशूं ज्‍या शुरु यानादीबलय् वय्‌कः स्‍विदँति दत। मनूतय्‌सं वय्‌कःयात योसेफया काय् धकाः धाइगु। अथे हे योसेफया बाः एली खः। अथे हे एलिया बाः मत्तात, बाज्‍या लेवी, अले वया तापाःबाज्‍यापिं कथहं मल्‍की, यान्‍ना, योसेफ, मत्ताथियास, आमोस, नहूम, इसली, नग्‍गै, माथ, मत्ताथियास, सेमैन, योसेख, योदा, योआनन, रेसा, यरूबाबेल, शालतिएल, नेरी, मल्‍की, अद्दी, कोसाम, एलमादम, एर्, यहोशू, एलीएजर, योरीम, मत्तात, लेवी, शिमियोन, यहूदा, योसेफ, योनान, एल्‍याकीम, मलेआ, मिन्‍ना, मत्ताथा, नातान, दाऊद, यिशै, ओबेद, बोअज, सल्‍मोन, नहशोन, अम्‍मीनादाब, आराम, अरनी, हेस्रोन, फारेस, यहूदा, याकूब, इसहाक, अब्राहाम, तेरह, नाहोर, सरूग, रऊ, पेलेग, एबेर, शेलह, केनान, अर्पक्षद, शेम, नोआ, लेमेख, मतूशेलह, हनोक, येरेद, महलालेल, केनान, एनोश, शेत, आदम अले परमेश्‍वर खः।

Lyt til लूका 3