Caniad Solomon 4:1-7
Caniad Solomon 4:1-7 Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig 2004 (BCND)
Mor brydferth wyt, f'anwylyd, mor brydferth wyt! Y tu ôl i'th orchudd y mae dy lygaid fel colomennod, a'th wallt fel diadell o eifr yn dod i lawr o Fynydd Gilead. Y mae dy ddannedd fel diadell o ddefaid wedi eu cneifio yn dod i fyny o'r olchfa, y cwbl ohonynt yn efeilliaid, heb un yn amddifad. Y mae dy wefusau fel edau ysgarlad, a'th enau yn hyfryd; y tu ôl i'th orchudd y mae dy arlais fel darn o bomgranad. Y mae dy wddf fel tŵr Dafydd, wedi ei adeiladu, rhes ar res, a mil o estylch yn crogi arno, y cwbl ohonynt yn darianau rhyfelwyr. Y mae dy ddwy fron fel dwy elain, gefeilliaid ewig yn pori ymysg y lilïau. Cyn i awel y dydd godi, ac i'r cysgodion ddiflannu, fe af i'r mynydd myrr, ac i fryn y thus. Yr wyt i gyd yn brydferth, f'anwylyd; nid oes yr un brycheuyn arnat.
Caniad Solomon 4:1-7 beibl.net 2015, 2024 (BNET)
O, rwyt mor hardd, f’anwylyd! O, rwyt mor hardd! Mae dy lygaid fel colomennod y tu ôl i’r fêl. Mae dy wallt du yn llifo fel praidd o eifr yn dod i lawr o fynydd Gilead. Mae dy ddannedd yn wyn fel rhes o ddefaid newydd eu cneifio a’u golchi. Maen nhw i gyd yn berffaith; does dim un ar goll. Mae dy wefusau fel edau goch, a’th geg mor siapus. Tu ôl i’r fêl mae dy fochau a’u gwrid fel pomgranadau. Mae dy wddf fel tŵr Dafydd a’r rhesi o gerrig o’i gwmpas; mil o darianau yn hongian arno, fel arfau milwyr arwrol. Mae dy fronnau yn berffaith fel dwy gasél ifanc, efeilliaid yn pori ymysg y lilïau. Rhaid i mi fynd a dringo mynydd myrr a bryn thus, ac aros yno hyd nes iddi wawrio ac i gysgodion y nos ddiflannu. Mae popeth amdanat mor hardd, f’anwylyd! Ti’n berffaith!
Caniad Solomon 4:1-7 Beibl William Morgan - Argraffiad 1955 (BWM)
Wele di yn deg, fy anwylyd, wele di yn deg; dy lygaid ydynt golomennaidd rhwng dy lywethau; dy wallt sydd fel diadell o eifr, y rhai a ymddangosant o fynydd Gilead. Dy ddannedd sydd fel diadell o ddefaid gwastatgnaif, y rhai a ddaethant i fyny o’r olchfa; y rhai oeddynt bob un yn dwyn dau oen, ac nid oedd un ynddynt yn ddiepil. Dy wefusau sydd fel edau ysgarlad, a’th barabl yn weddus: dy arleisiau rhwng dy lywethau sydd fel darn o bomgranad. Dy wddf sydd fel tŵr Dafydd, yr hwn a adeiladwyd yn dŷ arfau; tarianau fil sydd yn crogi ynddo, i gyd yn estylch y cedyrn. Dy ddwy fron sydd fel dau lwdn iwrch o efeilliaid yn pori ymysg lili. Hyd oni wawrio’r dydd, a chilio o’r cysgodau, af i fynydd y myrr, ac i fryn y thus. Ti oll ydwyt deg, fy anwylyd; ac nid oes ynot frycheuyn.