Eseia 41:17-18
Eseia 41:17-18 beibl.net 2015, 2024 (BNET)
Ond am y bobl dlawd ac anghenus sy’n chwilio am ddŵr ac yn methu cael dim, ac sydd bron tagu gan syched, bydda i, yr ARGLWYDD, yn eu hateb nhw; fydda i, Duw Israel, ddim yn eu gadael nhw. Bydda i’n gwneud i nentydd lifo ar y bryniau anial, ac yn agor ffynhonnau yn y dyffrynnoedd. Bydda i’n troi’r anialwch yn byllau dŵr, a’r tir sych yn ffynhonnau.
Eseia 41:17-18 Beibl Cymraeg Newydd Diwygiedig 2004 (BCND)
“Pan fydd y tlawd a'r anghenus yn chwilio am ddŵr, heb ei gael, a'u tafodau'n gras gan syched, byddaf fi, yr ARGLWYDD, yn eu hateb; ni fyddaf fi, Duw Israel, yn eu gadael. Agoraf afonydd ar ben y moelydd, a ffynhonnau yng nghanol y dyffrynnoedd; gwnaf y diffeithwch yn llynnoedd, a'r crastir yn ffrydiau dyfroedd.
Eseia 41:17-18 Beibl William Morgan - Argraffiad 1955 (BWM)
Pan geisio y trueiniaid a’r tlodion ddwfr, ac nis cânt, pan ballo eu tafod o syched, myfi yr ARGLWYDD a’u gwrandawaf hwynt, myfi DUW Israel nis gadawaf hwynt. Agoraf afonydd ar leoedd uchel, a ffynhonnau yng nghanol y dyffrynnoedd: gwnaf y diffeithwch yn llyn dwfr, a’r crastir yn ffrydiau dyfroedd.