Y Salmau 31:12-24

Anghofiwyd fi, fel un marw wedi mynd dros gof; yr wyf fel llestr wedi torri. Oherwydd clywaf lawer yn sibrwd, y mae dychryn ar bob llaw; pan ddônt at ei gilydd yn f'erbyn y maent yn cynllwyn i gymryd fy mywyd. Ond yr wyf yn ymddiried ynot ti, ARGLWYDD, ac yn dweud, “Ti yw fy Nuw.” Y mae fy amserau yn dy law di; gwared fi rhag fy ngelynion a'm herlidwyr. Bydded llewyrch dy wyneb ar dy was; achub fi yn dy ffyddlondeb. ARGLWYDD, na fydded cywilydd arnaf pan alwaf arnat; doed cywilydd ar y drygionus, rhodder taw arnynt yn Sheol. Trawer yn fud y gwefusau celwyddog, sy'n siarad yn drahaus yn erbyn y cyfiawn mewn balchder a sarhad. Mor helaeth yw dy ddaioni sydd ynghadw gennyt i'r rhai sy'n dy ofni, ac wedi ei amlygu i'r rhai sy'n cysgodi ynot, a hynny yng ngŵydd pawb! Fe'u cuddi dan orchudd dy bresenoldeb rhag y rhai sy'n cynllwyn; fe'u cedwi dan dy gysgod rhag ymryson tafodau. Bendigedig yw'r ARGLWYDD a ddangosodd ei ffyddlondeb rhyfeddol ataf yn nydd cyfyngder. Yn fy nychryn fe ddywedais, “Torrwyd fi allan o'th olwg.” Ond clywaist lef fy ngweddi pan waeddais arnat am gymorth. Carwch yr ARGLWYDD, ei holl ffyddloniaid. Y mae'r ARGLWYDD yn cadw'r rhai ffyddlon, ond yn talu'n llawn i'r rhai balch. Byddwch gryf a gwrol eich calon, yr holl rai sy'n disgwyl wrth yr ARGLWYDD.