Luc 1:67-79

Dyma Sachareias, tad y plentyn, yn cael ei lenwi â’r Ysbryd Glân, ac yn proffwydo fel hyn: “Molwch yr Arglwydd – Duw Israel! Mae wedi dod i ollwng ei bobl yn rhydd. Mae wedi anfon un cryf i’n hachub ni – un yn perthyn i deulu ei was, y Brenin Dafydd. Dyma’n union addawodd ymhell yn ôl, drwy ei broffwydi sanctaidd: Bydd yn ein hachub ni rhag ein gelynion ac o afael pawb sy’n ein casáu ni. Mae wedi trugarhau, fel yr addawodd i’n cyndeidiau, ac wedi cofio’r ymrwymiad cysegredig a wnaeth pan aeth ar ei lw i Abraham: i’n hachub ni o afael ein gelynion, i ni allu ei wasanaethu heb ofni neb na dim, a byw yn bobl sanctaidd a chyfiawn tra byddwn fyw. A thithau, fy mab bach, byddi di’n cael dy alw yn broffwyd i’r Duw Goruchaf; oherwydd byddi’n mynd o flaen yr Arglwydd i baratoi’r ffordd ar ei gyfer. Byddi’n dangos i’w bobl sut mae cael eu hachub drwy i’w pechodau gael eu maddau. Oherwydd mae Duw yn dirion ac yn drugarog, ac mae ei oleuni ar fin gwawrio arnon ni o’r nefoedd. Bydd yn disgleirio ar y rhai sy’n byw yn y tywyllwch gyda chysgod marwolaeth drostyn nhw, ac yn ein harwain ar hyd llwybr heddwch.”