Galatiaid 3:1-9

Chi bobl Galatia, ydych chi wir mor dwp â hynny? Pwy sydd wedi’ch hudo chi? Cafodd ystyr marwolaeth Iesu y Meseia ar y groes ei esbonio’n glir i chi. Atebwch un cwestiwn: Ddaeth yr Ysbryd Glân i’ch bywyd chi drwy i chi gadw’r Gyfraith Iddewig yn ddeddfol neu drwy i chi gredu’r neges am y Meseia? Alla i ddim credu eich bod chi mor ddwl! Ar ôl dechrau byw dan ddylanwad yr Ysbryd, ydych chi’n mynd i geisio gorffen y daith yn eich nerth eich hunain? Gawsoch chi’r holl brofiadau yna i ddim byd? – mae’n anodd gen i gredu hynny! Ydy Duw yn rhoi ei Ysbryd i chi, ac yn gwneud gwyrthiau yn eich plith chi, am eich bod chi’n cadw holl fanion y Gyfraith Iddewig? Wrth gwrs ddim! Ond am eich bod wedi credu! Meddyliwch am Abraham: “Credodd, a chafodd ei dderbyn i berthynas iawn gyda Duw.” Felly, y rhai sy’n credu sy’n blant go iawn i Abraham! Ac roedd yr ysgrifau sanctaidd wedi dweud ymlaen llaw fod Duw’n mynd i ddod â phobl sydd ddim yn Iddewon i berthynas iawn ag e’i hun, drwy iddyn nhw gredu ynddo. Rhannodd Duw y newyddion da hwnnw gydag Abraham ymhell bell yn ôl: “Bydd gwledydd y byd i gyd yn cael eu bendithio trwot ti.” A dyna sy’n digwydd! – y rhai sy’n credu sy’n cael y fendith, yn union yr un fath ag Abraham, achos credu wnaeth e.