Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Lukaš 14

Rhanna

„Te vareko kamel te avel pal ma, mušinel man te kamel buter sar peskre dades vaj peskra da, peskra romňa vaj peskre čhaven, peskre phralen vaj peskre pheňen, a mek the buter sar peskro dživipen. Te na, akor našťi ačhel miro učeňikos.

Oda, ko na lel peskro kerestos a na avel pal ma, našťi ačhel miro učeňikos.

Bo sako, ko pes hazdel upre, ela pokorimen, a oda, ko pes pokorinel, ela uprehazdlo.“

Avke ňiko, ko na omukel savoro, so les hin, našťi el miro učeňikos.“

Bo te vareko tumendar kamel te ačhavel e veža, či peske ešeb na bešel, hoj te zrachinel, či les hin pre oda, hoj te dokerel caľi veža? Hoj paľis savoredžene lestar te na asan, sar dikhena, hoj kerďa o zakladi, ale nane les pre oda, hoj te dokerel e veža. A phenena: ‚Kada manuš chudňa te ačhavel a našťi dokerďa.‘

Ale te keres hoscina, vičin le čoren, le bangen, le kaľiken the le koren. A aveha bachtalo, bo len nane soha tuke te visarel pale, a tiri odmena chudeha akor, sar ena o čačipnaskre uštade andral o meriben.“

„O lon hino lačho, ale te o lon ačhela bilondo, sar les šaj pale te lonďarel? Nane lačho aňi andre phuv aňi andro hnojos, vašoda les čhivena het. Kas hin kana, hoj te šunel, mi šunel!“