Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o یوحنا 3

Rhanna

«چون گو خدا هِند قیاسا هَژَ عالَمه گِر گو تَنیا گوره خو دا، گو هَچی کَسه ایمانه بینیتَ وی بَین نَچیت، بَلگو ژیانا اَبَدی هَبیت.

چون گو خدا گوره خو نَرِگِرَ عالَمه گو عالَمه محکوم گَت، بَلگو رِگِر گو عالَم بِ واسِطا وی نجاته پَیدا گَت.

عیسی گُتَ وی: «بَراستی، بَراستی، اَز بُ تَ دِبِژِم، حَتا مِرُوَگ جارَگه دی نَیِتَ دُنیایه نِگاریت پادشاهیا خدا بِبینیت.»

هَچی کَسه ایمانه بینیتَ وی، محکوم نابیت، بله اَوه ایمانه نَینیتَ وی، هَ نَهَدا محکومَ، چون گو ایمان نَینایَ ناوه تَنیا گوره خدا.

و سَبَبا محکوم بونه اَوَیَ گو: نور هاتَ ناو عالَمه، بله خلقه زِدَتِر هَژَ تاریتیه دِگِر حَتا نوره، چون گو شُله وان پیس بون.

اَو دِبی مَزِن بیت بله اَز دِبی گوشگَ بِم.

چون گو هَچی کَسه شُله پیس دِگَت زَهلا وی نوره دِچیت و نایِتَ لاره نوره، نَگو شُله وی آشگَرا بِن.

هَچی کَسه ایمانه بینیتَ گوری، ژیانا اَبَدی هَیَ؛ هَچی کَسه به اَمریا گوری بِگَت، ژیانه نابینیت، بَلگو غَضَبا خدا دیه سَر وی بِمینیت.»

هَ وِسا گو موسی پِیغَمبَر اَو مارا گو ژه برُنزه هاته بو چه گِرِن، سَر دارِگَگه بِزمار گِر و چُله دا بِلند گِر، هَ وِسا گوره انسان ژی دِبی بِتَ بِلند گِرِن،

باب، هَژَ گوری دِگَت و همو دِشد سِپاردیَ دَسته وی.