Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o یوحنا 12

Rhanna

هَچی کَسه بُ مِن خِذمَته بِگَت، دِبی دوو مِدا بِت؛ و اَو جیه گو اَز وِدَره بِم، خِذمَتکاره مِن ژی دیه وِدَره بیت. اَو کَسه گو بُ مِن خِذمَته بِگَت، بابو دیه اَوی سَربِلند گَت.

هَچی کَسه گو هَژَ جانه خو بِگَت، دیه اَوه ژه دَست بِدَت. بله هَچی کَسه گو ناو وه دُنیایه دا هَژَ جانه خو نَگَت، دیه اَوه بُ ژیانا اَبَدی خُدان گَت.

بَراستی، بَراستی، اَز بُ وَ دِبِژِم، هَگو دِندِگا گَنِمی نَکَویتَ ناو آخه و نَمِریت، تِنه دِمینیت؛ بله هَگو بِمِریت گَلَک حاصِله تینیت.

اَز بینا نورَگه هاتِمَ ناو وه دُنیایه گو هَچی کَسه ایمانه بینیتَ مِن، ناو تاریتیه دا نَمینیتَ.

هَگو کَسَگ قِسه مِن بِبیهیسیت، بله ژه وان اطاعته نَگَت، اَز سَر وی قضاوته ناگَم؛ چون گو اَز نَهاتِمَ گو سَر دُنیایه قضاوته بِگَم، بَلگو اَز هاتِمَ گو دُنیایه نجات دَم.

وه ناوه دا، مریمه گُلاوَگه بُها ژه گُلا یاقوته شینَ خالص گو نِیزوکه لِترَگه بو راگِر و پِیِت عیسی بِ وه بِهن خوش گِرِن و بِ گَزیِت خو پِیِت وی هِشک گِرِن، وِسا گو مال تِژی بِهنا گُلاوه بو.

بَجا اَوان چِقِلِت داره خُرمه راگِرِن و چُنَ پِشیا عیسی. اَوان بِ دَنگا بِلند دِگُتن: ««نجاته بِدَ! مبارَکَ اَو کَسه گو بِ ناوه خاده تِت، مبارَکَ پاشایه اسرائیله!»

عیسی گُتَ وان: «وقته مِرِن و دیسا رابونا گوره انسان گَهَشتیَ.