Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Marc 13

Rhanna

A chwi a fyddwch gâs gan bawb er mwyn fy enw i: eithr y neb a barhâo hyd y diwedd fydd cadwedig.

Ymogelwch, gwiliwch a gweddiwch, canys ni ŵyddoch pa bryd y bydd yr amser.

Pan ddygant chwi a’ch traddodi, na ragofelwch, ac na ragfyfyriwch beth a ddywetoch eithr pa beth bynnac a rodder i chwi yn yr awr honno, hynny dywedwch: canys nid chwy-chwi sy yn dywedyd, onid yr Yspryd glân.

Nef a daiar a ânt heibio, ond fyng-eiriau maufi nid ânt heibio.

Eithr am y dydd hwnnw a’r awr, ni ŵyr neb, na’r angelion y rhai ydynt yn y nef, na’r Mab, ond y Tâd.

Pan glywoch hefyd am ryfeloedd a sôn am ryfeloedd, nac ofnwch: canys rhaid i hynny fod, ac etto ni [bydd] y diwedd.

Gwiliwch am hynny (gan na ŵyddoch pa bryd y daw meistr y tŷ, yn yr hŵyr, ai hanner nos, ai ar ganiad y ceiliog, ai’r boreu-ddydd. Rhag pan ddel efe yn ddisymmwth, eich cael o honaw yn cyscu. A’r hyn yr wyf yn eu dywedyd wrthychwi, yr wyf yn eu dywedyd wrth bawb, Gwiliwch.

Canys cenedl a gyfyd yn erbyn cenedl, a theyrnas yn erbyn teyrnas, a daiar-grynfâu fyddant mewn amryw leoedd, a drudaniaeth a thrallod fyddant.

Ac y mae yn rhaid yn gyntaf pregethu’r Efengyl ym mysc pob cenhedlaeth.

Canys llawer a ddeuant yn fy enw i, gan ddywedyd, myfi yw [Crist:] ac a dwyllant lawer.

Dechreuad blinder yw hyn: eithr disgwiliwch chwi arnoch eich hunain: canys hwynt hwy a’ch traddodant i’r cyngor, ac i’r synagogau, chwi a faeddir, ac a ddygir ger bron rhaglawiaid a brenhinoedd o’m hachos i, er testiolaeth iddynt hwy.

Canys gau gristiau, a gau brophwydi a gyfodant, ac a ddangosant arwyddion a rhyfeddodau i dwyllo ie pe gellid yr etholedigion.

A hefyd yn y dyddiau hynny, wedi ’r gorthrymder hwnnw y tywylla’r haul, a’r lloer ni rydd ei goleuni. A sêr y nef a syrthiant, a’r nerthoedd y rhai ydynt yn y nefoedd a symmudir.