Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Ioan 15

Rhanna

Myfi yw’r win-wydden, chwithau yw’r canghennau: yr hwn a arhoso ynof, a minne ynddo yntef, hwnnw a ddŵg ffrwyth lawer. Canys hebof fi ni ellwch chwi wneuthur dim.

Arhoswch ynof, a mi ynoch, fel na all cangen ddwyn ffrwyth o honi ei hun, [sef] onid erys yn y win-wydden, felly ni [ellwch] chwithau, onid arhoswch ynof.

O’s archoswch ynof, ac os erys fyng-eiriau ynoch, beth bynnac a ewyllysioch gofynnwch, ac fe a’i gwneir i chwi.

Nid chwy chwi am dewisâsoch i, ond myfi a’ch dewisais chwi, ac a’ch ordeiniais i fyned i ddwyn ffrwyth, a bod i’ch ffrwyth aros: a pha beth bynnac ar a ofynnoch i’r Tâd yn fy enw, efe a’i rhydd i chwi.

Cariad mwy nâ hyn nid oes gan neb, na rhoi o vn ei einioes dros ei gyfeillion.

Pob cangen heb ddwyn ffrwyth ynofi, y mae efe yn ei thynnu ymmaith: a phob vn a ddygo ffrwyth, efe a’i glânhâ, fel y dygo fwy o ffrwyth

Dymma fyng-orchymyn i, ar i chwi garu eu gilydd, fel y cerais chwi.

Yn hyn y gogoneddir fy Nhâd ar ddwyn o honoch ffrwyth lawer: a’ch gwneuthur yn ddiscyblion i mi.

Myfi yw’r wîr win-wydden, a’m Tad yw’r llafurwr.

Os neb nid erys ynof fi, efe a deflir allan fel cangen, ac a wywa: a [rhai] a’i casclant, ac a’i bwriant yn tân, ac a loscir.

Hyn a ddywedais wrthych, fel yr arhôso fy llawenydd ynoch, a bod eich llawenydd yn gyflawn.

Os cedwch fyng-orchymynnion, chwi a arhoswch yn fyng-hariad: fel y cedwais i orchymynnion fy Nhâd, ac yr wyf yn aros yn ei gariad ef.

Hyn yr wyf yn ei orchymyn i chwi, garu o honoch eu gilydd.

Pe buasech o’r byd, y byd a garase yr eiddo, eithr am nad ydych o’r byd, ond i mi eich dewis o’r byd, am hynny y mae y byd yn eich casau chwi.