Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Юхан 1

Rhanna

Бирақ Ол Өзин қабыл еткенлерге, атына исенгенлердиң ҳәммесине Қудайдың балалары болыў ҳуқықын берди.

Ең баста Сөз бар еди. Сөз Қудай менен бирге еди. Сөз Қудай еди.

Нур қараңғылықта жарқырайды, қараңғылық оны жеңе алмады.

Сөз адам болып арамызда жасады. Бизлер Оның уллылығын, Әкеден келген, мийримге ҳәм ҳақыйқатқа толы болған жалғыз Улдың уллылығын көрдик.

Ҳәмме нәрсе Ол арқалы жаратылды. Олсыз ҳеш нәрсе жаратылған емес. Онда өмир бар еди. Өмир адамлардың нуры еди.

Ертеңине Яқыя өзине қарай киятырған Ийсаны көргенде былай деди: – Мине, дүньяның гүнасын Өзине алатуғын Қудайдың Қозысы!

Сөз дүньяда еди. Дүнья Ол арқалы жаратылған еди, бирақ дүнья Оны танымады. Өз жерине келди, бирақ Өз халқы Оны қабыл етпеди.

Ҳәмме адамды жақты қылатуғын ҳақыйқый нур дүньяға келди.

Өйткени Мухаддес Нызам Муўса арқалы берилген еди, бирақ мийрим ҳәм ҳақыйқат Ийса Масийх арқалы келди.