Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Pregethwr 2

Rhanna

Duw sy’n rhoi’r doethineb a’r gallu i fwynhau ei hun i’r sawl sy’n ei blesio. Ond dim ond yr holl drafferth o gasglu a phentyrru eiddo mae’r un sydd ddim yn ei blesio yn ei gael – a hynny i ddim byd yn y diwedd ond i’w basio ymlaen i rywun sydd yn plesio Duw! Mae’n anodd gwneud sens o’r cwbl – mae fel ceisio rheoli’r gwynt.

Y peth gorau all rhywun ei wneud ydy bwyta, yfed a mwynhau ei waith. A dyma fi’n sylweddoli mai Duw sy’n rhoi hyn i gyd i ni. Heb Dduw does neb yn gallu bwyta na mwynhau bywyd go iawn.

Ond yna dechreuais feddwl am y cwbl roeddwn i wedi’i gyflawni, a’r holl ymdrech oedd wedi mynd i mewn i gael popeth oedd gen i – a dod i’r casgliad ei fod yn gwneud dim sens, a bod y cwbl fel ceisio rheoli’r gwynt. Beth mae rhywun yn ei ennill yn y pen draw?

Rôn i’n cael beth bynnag oedd yn cymryd fy ffansi. Rôn i’n gallu profi pob pleser, fel y mynnwn i. Rôn i’n mwynhau’r gwaith caled, a dyna oedd fy ngwobr i am fy ymdrech.

Des i’r casgliad fod mwy o bwynt i ddoethineb na ffolineb – mae fel y gwahaniaeth rhwng golau a thywyllwch.

“Mae pobl ddoeth yn gwybod ble maen nhw’n mynd, ond mae ffyliaid yn cerdded mewn tywyllwch.” Ond wedyn, yr un dynged sy’n disgwyl y naill a’r llall.

Mae rhywun yn gweithio’n galed ac yn defnyddio’i holl ddoethineb a’i wybodaeth a’i allu i gael y cwbl, ac wedyn mae’n ei basio ymlaen i rywun sydd wedi gwneud dim i’w ennill. Dydy’r peth yn gwneud dim sens ac mae’n hollol annheg.