Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Colosiaid 3

Rhanna

Byddwch yn oddefgar, a maddau i eraill pan dych chi’n meddwl eu bod nhw ar fai. Maddeuwch chi i bobl eraill yn union fel mae’r Arglwydd wedi maddau i chi.

Edrychwch ar bethau o safbwynt y nefoedd, dim o safbwynt daearol.

Gwnewch eich gorau glas bob amser, fel tasech chi’n gweithio i’r Arglwydd ei hun, a dim i feistri dynol.

Mae Duw wedi’ch dewis chi iddo’i hun ac wedi’ch caru chi’n fawr, felly dangoswch chithau dosturi at bobl eraill, a bod yn garedig, yn ostyngedig, yn addfwyn ac yn amyneddgar.

Gadewch i’r neges wych am y Meseia fyw ynoch chi, a’ch gwneud chi’n ddoeth wrth i chi ddysgu a rhybuddio’ch gilydd. Canwch salmau, emynau a chaneuon ysbrydol i fynegi eich diolch i Dduw. Gwnewch bopeth gan gofio eich bod yn cynrychioli yr Arglwydd Iesu Grist – ie, popeth! – popeth dych chi’n ei ddweud a’i wneud. Dyna sut dych chi’n dangos eich diolch i Dduw.

A gwisgwch gariad dros y cwbl i gyd – mae cariad yn clymu’r cwbl yn berffaith gyda’i gilydd.

Felly, am eich bod wedi cael eich codi i fywyd newydd gyda’r Meseia, ceisiwch beth sy’n y nefoedd, lle mae’r Meseia yn eistedd yn y sedd anrhydedd ar ochr dde Duw.

Gadewch i’r heddwch mae’r Meseia’n ei greu rhyngoch chi gadw trefn arnoch chi. Mae Duw wedi’ch galw chi at eich gilydd i fyw fel un corff ac i brofi realiti’r heddwch hwnnw. A byddwch yn ddiolchgar.

Felly lladdwch y pethau drwg, daearol sydd ynoch chi: anfoesoldeb rhywiol, budreddi, pob chwant, a phob tuedd i wneud drwg a bod yn hunanol – addoli eilun-dduwiau ydy peth felly!

Buoch farw, ac mae’r bywyd go iawn sydd gynnoch chi nawr wedi’i guddio’n saff gyda’r Meseia yn Nuw.

Ond bellach rhaid i chi gael gwared â nhw: gwylltio a cholli tymer, bod yn faleisus, hel straeon cas a dweud pethau anweddus.

Rhaid i chi stopio dweud celwydd wrth eich gilydd, am eich bod wedi rhoi heibio’r hen fywyd a’i ffyrdd ac wedi gwisgo’r bywyd newydd. Dyma’r ddynoliaeth newydd sy’n cael ei newid i fod yr un fath â’r Crëwr ei hun, ac sy’n dod i nabod Duw yn llawn.

Rhaid i chi’r gwŷr garu’ch gwragedd a pheidio byth bod yn gas wrthyn nhw.

Rhaid i chi’r plant fod yn ufudd i’ch rhieni bob amser, am fod hynny’n plesio’r Arglwydd.

Rhaid i chi’r gwragedd fod yn atebol i’ch gwŷr – dyna’r peth iawn i bobl yr Arglwydd ei wneud.