Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Luwc 22

Rhanna

Gwedi cyrhaedd yno, efe á ddywedodd wrthynt, Gweddiwch na byddo i chwi ymroddi i brofedigaeth. Yna, gwedi iddo gilio oddwrthynt tuag ergyd càreg, efe á aeth àr ei liniau ac á weddiodd, gàn ddywedyd, O Dad, os wyt yn ewyllysio, cỳmer y cwpan hwn oddwrthyf; èr hyny, nid fy ewyllys i, ond yr eiddot ti, á wneler. Ac angel o’r nef á ymddangosodd iddo, yn ei nerthu ef. Ac efe mewn ymdrech meddwl, á weddiodd yn ddyfalach, a’i chwys oedd fel tolchenau o waed yn disgyn àr y ddaiar. Pan gododd efe o’i weddi, a dychwelyd at y dysgyblion, efe á’u cafodd hwynt yn cysgu, gwedi eu gorthrechu gàn dristwch; ac á ddywedodd wrthynt, Paham yr ydych yn cysgu? Codwch a gweddiwch, rhag i’r brofedgaeth eich gorchfygu chwi.

Yr Arglwydd á ddywedodd hefyd, Simon, Simon, Satan á gafodd gènad i’ch nithio chwi fel gwenith; ond mi á weddiais drosot ti, na ddiffygiai dy ffydd; tithau, gan hyny, pan ymadferych, cadarnâa dy frodyr. Yntau á atebodd, Feistr, yr ydwyf fi yn barod i fyned gyda thi i garchar ac i angeu. Iesu á adatebodd, Yr wyf yn dywedyd i ti, Pedr, na chan y ceiliog heddyw, nes i ti wadu deirgwaith yr adwaeni fi.

Pan ddaeth yr awr, efe á osododd ei hun wrth y bwrdd gyda ’r deg a dau Apostol, ac á ddywedodd wrthynt, Mi á chwennychais yn fawr fwyta y pasc hwn gyda chwi cyn dyoddef o honof: canys yr wyf yn gwirio i chwi, na chyfranogaf mwyach o’r un arall, hyd oni chyflawner yn nheyrnas Duw. Yna gwedi iddo gymeryd cwpan, efe á ddiolchodd, ac a ddywedodd, Cymerwch hwn, a rhànwch yn eich plith; canys yr wyf yn sicrâu i chwi, nad yfaf drachefn o gynnyrch y winwydden, hyd oni ddelo Teyrnasiad Duw. Yna efe á gymerodd fara, a gwedi diolch, á’i tòrodd, ac á’i rhoddes iddynt, gàn ddywedyd, Hwn yw fy nghorff yr hwn yr ydys yn ei roddi drosoch. Gwnewch hyn èr coffa am danaf. Efe á roddes y cwpan yr un modd, wedi cwynosa, gan ddywedyd, Y cwpan hwn yw y Sefydliad newydd yn fy ngwaed i, yr hwn yr ydys yn ei dywallt drosoch.

Pan ddaeth yr awr, efe á osododd ei hun wrth y bwrdd gyda ’r deg a dau Apostol, ac á ddywedodd wrthynt, Mi á chwennychais yn fawr fwyta y pasc hwn gyda chwi cyn dyoddef o honof: canys yr wyf yn gwirio i chwi, na chyfranogaf mwyach o’r un arall, hyd oni chyflawner yn nheyrnas Duw. Yna gwedi iddo gymeryd cwpan, efe á ddiolchodd, ac a ddywedodd, Cymerwch hwn, a rhànwch yn eich plith; canys yr wyf yn sicrâu i chwi, nad yfaf drachefn o gynnyrch y winwydden, hyd oni ddelo Teyrnasiad Duw. Yna efe á gymerodd fara, a gwedi diolch, á’i tòrodd, ac á’i rhoddes iddynt, gàn ddywedyd, Hwn yw fy nghorff yr hwn yr ydys yn ei roddi drosoch. Gwnewch hyn èr coffa am danaf. Efe á roddes y cwpan yr un modd, wedi cwynosa, gan ddywedyd, Y cwpan hwn yw y Sefydliad newydd yn fy ngwaed i, yr hwn yr ydys yn ei dywallt drosoch.

Gwedi cyrhaedd yno, efe á ddywedodd wrthynt, Gweddiwch na byddo i chwi ymroddi i brofedigaeth. Yna, gwedi iddo gilio oddwrthynt tuag ergyd càreg, efe á aeth àr ei liniau ac á weddiodd, gàn ddywedyd, O Dad, os wyt yn ewyllysio, cỳmer y cwpan hwn oddwrthyf; èr hyny, nid fy ewyllys i, ond yr eiddot ti, á wneler. Ac angel o’r nef á ymddangosodd iddo, yn ei nerthu ef. Ac efe mewn ymdrech meddwl, á weddiodd yn ddyfalach, a’i chwys oedd fel tolchenau o waed yn disgyn àr y ddaiar. Pan gododd efe o’i weddi, a dychwelyd at y dysgyblion, efe á’u cafodd hwynt yn cysgu, gwedi eu gorthrechu gàn dristwch; ac á ddywedodd wrthynt, Paham yr ydych yn cysgu? Codwch a gweddiwch, rhag i’r brofedgaeth eich gorchfygu chwi.

Buasai ymryson hefyd yn eu plith, pwy o honynt á gyfrifid y mwyaf. Ac efe á ddywedodd wrthynt, Y mae breninoedd y cenedloedd yn arglwyddiaethu arnynt; a’r rhai à’u gorthrymant, á elwir yn gymwynaswyr. Ond nid felly y bydd gyda chwi; eithr y mwyaf yn eich plith chwi, bydded fel y lleiaf; a’r hwn sydd yn llywodraethu fel yr hwn sydd yn gwasanaethu. Canys pa un fwy, ai yr hwn sydd wrth y bwrdd, ai yr hwn sydd yn gwasanaethu? Onid yr hwn sydd wrth y bwrdd? Eto yr ydwyf fi yn eich mysg fel un yn gwasanaethu. Chychwi yw y rhai à arosasoch gyda mi yn fy mhrofedigaethau. Ac yr wyf yn trefnu i chwi fwyta ac yfed wrth fy mwrdd yn fy nheyrnas, (megys y trefnodd fy Nhad i mi deyrnas), ac eistedd àr orseddau, yn barnu deg a dau lwyth Israel.

Yr Arglwydd á ddywedodd hefyd, Simon, Simon, Satan á gafodd gènad i’ch nithio chwi fel gwenith; ond mi á weddiais drosot ti, na ddiffygiai dy ffydd; tithau, gan hyny, pan ymadferych, cadarnâa dy frodyr. Yntau á atebodd, Feistr, yr ydwyf fi yn barod i fyned gyda thi i garchar ac i angeu. Iesu á adatebodd, Yr wyf yn dywedyd i ti, Pedr, na chan y ceiliog heddyw, nes i ti wadu deirgwaith yr adwaeni fi.