1
Iago 1:2-3
Proffwydi ac Epistolau 1852-62 (John Owen)
Cyfrifwch hi yn bob llawenydd, fy mrodyr, pan syrthioch i amryw o brofedigaethau: gan wybod y gweithia profiad o’ch ffydd amynedd
Cymharu
Archwiliwch Iago 1:2-3
2
Iago 1:5
Ac os diffygiol yw neb o honoch o ddoethineb, ceisied gan Dduw, sydd yn rhoddi i bawb yn haelionus, ac heb ddannod, a rhoddir iddo
Archwiliwch Iago 1:5
3
Iago 1:19
Felly, fy mrodyr anwyl, bydded pob dyn yn barod i wrando, yn hwyrfrydig i lefaru, yn hwyrfrydig i ddigofaint
Archwiliwch Iago 1:19
4
Iago 1:4
ond caffed amynedd ei chyflawn waith, fel y byddoch yn gyflawn ac yn gyfanol, heb ddiffygio mewn dim.
Archwiliwch Iago 1:4
5
Iago 1:22
Byddwch hefyd yn wneuthurwyr y gair, ac nid yn wrandawyr yn unig, gan wag-dwyllo eich hunain.
Archwiliwch Iago 1:22
6
Iago 1:12
Dedwydd y gŵr a oddef brofedigaeth; o herwydd wedi ei brofi, derbyn goron y bywyd, yr hon a addawodd yr Arglwydd i’r rhai a’i carant.
Archwiliwch Iago 1:12
7
Iago 1:17
pob rhodd dda, a phob rhadrodd berffaith oddiuchod y mae, yn disgyn oddiwrth Dduw pob goleuni, yr hwn nid oes gydag ef gyfnewidiad na thebygolrwydd o newidio.
Archwiliwch Iago 1:17
8
Iago 1:23-24
Oblegid os yw neb yn wrandawr y gair heb fod yn wneuthurwr, tebyg yw efe i ŵr yn edrych ar ei wyneb naturiol mewn drych: canys edrychodd arno ei hun ac a aeth ymaith, ac yn y fan anghofiodd pa fath ydoedd.
Archwiliwch Iago 1:23-24
9
Iago 1:27
Crefydd bur a dihalog ger bron Duw a’r Tad yw hon, ymweled â’r amddifaid a’r gwragedd gweddwon yn eu hadfyd, a chadw ei hun yn ddifrychau oddiwrth y byd.
Archwiliwch Iago 1:27
10
Iago 1:13-14
Na ddyweded y neb a hudir, “Gan Dduw yr hudir fi;” canys nid ellir hudo Duw â drygau, ac ni huda Efe neb. Ond pob un a hudir pan y tyner ef ymaith ac y llithier ef gan ei chwant ei hun.
Archwiliwch Iago 1:13-14
11
Iago 1:9
Gorfoledded hefyd y brawd o isel radd yn ei ddyrchafiad
Archwiliwch Iago 1:9
Gartref
Beibl
Cynlluniau
Fideos