Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o S. Luc 5

Rhanna

A phan beidiodd â llefaru, dywedodd wrth Shimon, Gwthia i’r dwfn, a gollyngwch i wared eich rhwydau am helfa.

A chan atteb, Shimon a ddywedodd, O Feistr, yr holl nos y poenasom, ac ni ddaliasom ddim; ond ar Dy air Di gollyngaf i wared y rhwydau. A phan hyn a wnelsent, cyd-gauasant liaws mawr o bysgod, ac ar dorri yr oedd eu rhwydau

ond Efe oedd yn cilio yn yr anial-leoedd ac yn gweddïo.

eithr i’r rhai drwg eu hwyl; ni ddaethum i alw cyfiawnion, eithr pechaduriaid, i edifeirwch.

A chan weled o Shimon Petr hyn, syrthiodd wrth liniau’r Iesu, gan ddywedyd, Dos allan oddiwrthyf, canys dyn pechadurus wyf, O Arglwydd

A chan atteb, yr Iesu a ddywedodd wrthynt, Nid oes rhaid i’r rhai iach wrth feddyg

Ac wedi dwyn y cychod i’r tir, gan adael pob peth, canlynasant Ef.

A bu, pan yr oedd Efe yn un o’r dinasoedd, ac wele, gŵr llawn o wahan-glwyf; ac wedi gweled yr Iesu, wedi syrthio ar ei wyneb, ymbiliodd ag Ef, gan ddywedyd, Arglwydd, os ewyllysi, abl wyt i’m glanhau i. Ac wedi estyn allan Ei law, cyffyrddodd Efe ag ef, gan ddywedyd, Ewyllysiaf: glanhaer di; ac yn uniawn y gwahan-glwyf a aeth ymaith oddiwrtho.

Ac yn fwy ar led yr aeth y gair am Dano; a daeth ynghyd dorfeydd mawrion i glywed ac i’w hiachau o’u clefydau