Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Лука 22

Rhanna

– Ада! Кӱӱниҥ бар болзо, бу кыйын-шыраны Менеҥ кыйыштыр. Андый да болзо, Мениҥ кӱӱнимле болбозын, Сенийиле болзын.

Је Мен бӱдӱп турганыҥ јылыйбазын деп, сен учун мӱргидим. Меге ойто келзеҥ, карындаштарыҥныҥ бӱдӱп турганын тыҥыт.

Калаш алып, алкыш јетирди, сындырала, олорго берип, айтты: – Бу – слер учун берилип јаткан Мениҥ эди-каным. Мени эске алынып, анайда эдип јӱригер.

Курсак јиген кийнинде айакты база анайда берип, айтты: – Бу айак – слер учун тӧгӱлетен Мениҥ канымдагы јаҥы кереес.

Ол тартыжуда болуп, там кичеенип мӱргиди. Оныҥ тери јерге тамчылаган кан ошкош болды.

Је ортогордо андый неме болбозын! Кемигер улу-јаан, кичӱдий болзын, кемигер јамылу, јалчыдый болзын.

Је Иисус: – Айдып турум сеге, Петр: бӱгӱн пӧтӱк эткелекте, Мени билбезим деп айдып, Менеҥ ӱч катап јана тӱжериҥ – дейле