Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Ioanni 8

Rhanna

Përsëri Iisui u foli ature, e u tha: Unë jam drita e botësë. Ai që vjen pas meje, do të mos ecëjë nd’erësirë, po do të ketë dritën’ e jetësë.

E do të njihni të vërtetënë, e e vërteta do t’u lefterosjë juvet.

E u thosh adha Iisui ature çifutet që panë besuarë nde ai: Ndë ruajtishi fjalët’ e mia juvet, do të jini mathitit’e mi të vërtetë.

Andaj nd’u shpëtoftë biri juvet, do të jini me të vërtetë të shpëtuarë.

E si rrijnë e pietn’ ata gjithënjë atë, ngrijti krietë e u thot’ ature: Ai që është nga juvet i pafaj, le të shtjerë protoparë mbi të gur.

U përgjegj mb’ata Iisui: Vërtet, vërtet u thom juvet, që cilido që bën fajnë, është skllav i fajit.

E si ngrijti krietë Iisui, e s’pa ndonjë përveçe gruasë, i thot’ asaj: O grua, ku jan’ ata që të kallëzoijnë? Ndonjë s’të dëmëtoi ti? Edhe ajo tha: Ndonjë, Zot. Edhe Iisui i thot’ asaj: As unë s’të dëmëtoj ti. Hajde, e mos fëje më.