Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o ໂຢຮັນ 11

Rhanna

ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ກ່າວ​ແກ່​ນາງ​ວ່າ, “ເຮົາ​ນີ້​ແຫຼະ ເປັນ​ເຫດ​ໃຫ້​ຄົນ​ທັງປວງ​ເປັນ​ຄືນ​ມາ ທັງ​ເປັນ​ຊີວິດ, ຜູ້​ທີ່​ວາງໃຈເຊື່ອ​ໃນ​ເຮົາ ເຖິງ​ແມ່ນ​ວ່າ​ຕາຍໄປ​ແລ້ວ ກໍ​ຍັງ​ມີ​ຊີວິດ​ຢູ່. ຜູ້ໃດ​ທີ່​ຍັງ​ມີ​ຊີວິດ​ຢູ່ ແລະ​ເຊື່ອ​ໃນ​ເຮົາ​ຈະ​ບໍ່​ຕາຍ​ຈັກເທື່ອ ເຈົ້າ​ເຊື່ອ​ໃນ​ຂໍ້​ນີ້​ຫລື​ບໍ່?”

ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ກ່າວ​ແກ່​ນາງ​ວ່າ, “ເຮົາ​ໄດ້​ບອກ​ເຈົ້າ​ແລ້ວ​ວ່າ ຖ້າ​ເຈົ້າ​ເຊື່ອ ເຈົ້າ​ຄົງ​ຈະ​ໄດ້​ເຫັນ​ສະຫງ່າຣາສີ​ຂອງ​ພຣະເຈົ້າ.”

ຝ່າຍ​ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ກໍ​ຮ້ອງໄຫ້.

ເມື່ອ​ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ໄດ້ຍິນ​ດັ່ງນັ້ນ​ແລ້ວ ພຣະອົງ​ຈຶ່ງ​ກ່າວ​ວ່າ, “ການ​ປ່ວຍ​ຂອງ​ລາຊະໂຣ​ນີ້ ບໍ່​ເຖິງ​ແກ່​ຄວາມ​ຕາຍ​ດອກ ແຕ່​ເກີດ​ຂຶ້ນ​ເພື່ອ​ນຳ​ກຽດຕິຍົດ​ແກ່​ພຣະເຈົ້າ ແລະ​ເພື່ອ​ໃຫ້​ພຣະບຸດ​ຂອງ​ພຣະອົງ​ໄດ້​ຮັບ​ກຽດຕິຍົດ​ເພາະ​ການ​ປ່ວຍ​ນີ້.”

ເມື່ອ​ພຣະອົງ​ກ່າວ​ດັ່ງນັ້ນ​ແລ້ວ ພຣະອົງ​ຈຶ່ງ​ເປັ່ງ​ສຽງ​ຮ້ອງ​ຂຶ້ນ​ວ່າ, “ລາຊະໂຣ​ເອີຍ ຈົ່ງ​ອອກ​ມາ.” ຜູ້​ຕາຍ​ນັ້ນ​ກໍ​ອອກ​ມາ ມີ​ຜ້າ​ພັນ​ຕີນ​ພັນ​ມື ທັງ​ມີ​ຜ້າປົກ​ໜ້າ​ໄວ້​ຢູ່, ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ບອກ​ພວກເຂົາ​ວ່າ, “ແກ້​ຜ້າ​ໃຫ້​ລາວ ແລ້ວ​ປ່ອຍ​ລາວ​ໄປ.”

ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ສະເທືອນ​ຈິດໃຈ​ໂສກເສົ້າ​ໜັກ​ອີກ ຈຶ່ງ​ໄດ້​ໄປ​ເຖິງ​ອຸບມຸງ​ຝັງສົບ ຊຶ່ງ​ເປັນ​ຖໍ້າ​ທີ່​ມີ​ຫີນ​ກ້ອນ​ໃຫຍ່​ອັດ​ປາກ​ຖໍ້າ​ໄວ້.

ເມື່ອ​ພຣະເຢຊູເຈົ້າ​ກ່າວ​ດັ່ງນັ້ນ​ແລ້ວ ພຣະອົງ​ຍັງ​ກ່າວ​ຕື່ມ​ອີກ​ວ່າ, “ລາຊະໂຣ​ເພື່ອນ​ຂອງເຮົາ​ນອນ​ຫລັບ​ໄປ ແຕ່​ເຮົາ​ຈະ​ໄປ​ປຸກ​ລາວ​ໃຫ້​ຕື່ນ.”