Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Lukahtar 11

Rhanna

Pa kana tumen, bilačhe manušale, džanen te den šukar dipe, šukaror̄e darujra pire čhavor̄engje, onda o Del, o Devlikano dad, kam del, čače, vadžaj maj but Sumnale Duho golengje save mangen le lehtar.

A me tumee turvinjisarav: Mangen thaj kam del pe tumee, roden pa arakhena. Čalaven pe udara, pa kam putajvol tumee.

Savo god mangel, kam therel, a ko rodel, gova arakhel, a ko čalavel pe udara, putaren pe lehće.

A vov lengje phendah: Kana molin tumen e Devlehće, vaćaren gadija: Dadeja amareja, savo san ando del, te avel sumnal ćo anav, te avel ćo thagaripe, te avel ćo alav sar kaj po del, gadija vi pe phuv.

Thaj muk amengje amare doša, sar kaj vi amen mukah amare došamnengje, thaj na igjar amen ando zumavipe, nego arakh amen katar sa o džungalipe.

De amengje amaro marno e svakone djivesehko.

E memeli si sar e manušehći jakh. Te si ći jakh sasti, tu sa kam parnjoh, a te si ći jakh nasvali thaj te dikhel kor̄ovane, tuće kam ćerdol pe sa ćiro sar tunjariko.

Niko niči kam čhuvel e phabarde memelja po garudo than, niti kam thovel len tala khajekh vaso, nego kam čhuvel len pe lengo than, katar kam phabon tha strafinisavon te dikhen gola save den andre.