Adnodau Beiblaidd Poblogaidd o Luká 18

Rhanna

Issáyá pa moridán mesálé áwort tán áyán sarkech bedant o pésh bedárit ke harwahd dwá bekanant o hechbar delprósh o náomét mabant.

Nun bárén Hodá gón wati gechén kortagénán, ke shap o róch gón áiá pa wati hakká peryáta kanant, hakka nakant? Pa áyáni hakrasiá déra kant? Shomárá gwashán ke zutt áyáni hakká dant. Bale á wahdi ke Ensánay Chokka kayt, bárén setk o báwar é zeminay sará pashta kapit ke á begendit?”

Issáyá passaw dát: “Pa ensáná nabuteni ent, bale Hodáay dastá har chizz buta kant.”

Tán lahtén wahdá, káziá janózámay peryátay némagá hecch delgósha nakort, bale randá delá hayáli kort ke ‘rást ent, maná na Hodáay tors ent o na mardománi parwáh. Bale é janózám maná delsyáh kanagá ent. Paméshká gehter ent eshiay hakká begerán o bedayán. Chosh mabit gón wati har róchigén rawag o áyagá maná géshter delsyáh bekant.’”

Shomárá rásténa gwashán, á ke Hodáay bádsháhiá chokkáni paymá mamannit, hechbar ódá pád ér korta nakant.”

Bale Issáyá chokk wati kerrá lóthetant o gwashti: “Chokkán bellét ke mani kerrá byáyant, áyáni démá madárét, chéá ke Hodáay bádsháhi anchén mardománig ent.

Issáyá gwasht: “Biná bebay! Tai imáná tará dráh kort.”

Issáyá gwasht: “Taw maná ‘nékén’ pa ché gwashay? Abéd cha Hodáyá kass nék naent.