Oblíbené biblické verše z Lúcás 16

Sdílet

An t-é a ḃíonn dílis sa rud is lúġa, bíonn sé dílis i rud mór; agus an t-é a ḃíonn mí-ṁacánta i rud beag, bíonn sé mí-ṁacánta, i rud mór, leis.

Ní féidir d’aon tseirḃíseaċ rud a ḋéanaṁ ar ḋá ṁáiġistir; óir beiḋ fuaṫ aige do ḋuine acu, agus gráḋ do’n duine eile; nó claoiḋfiḋ sé le duine acu, agus cuirfiḋ sé neaṁṡuim sa duine eile. Ní féidir daoiḃ Dia d’ḟrioṫalaṁ agus mammon.

D’á ḃríġ sin, murar ḋílis siḃ-se sa tsaiḋḃreas ḃréagaċ, cé ċuirfiḋ ar ḃúr láiṁ an saiḋḃreas fírinneaċ? Agus murar dílis siḃ i gcuid duine eile, cé ṫaḃarfaiḋ daoiḃ ḃúr gcuid féin?

Agus duḃairt sé leis: Mura n-éistid siad le Maois agus leis na fáiḋe, ní ċreidfidis duine de sna mairḃ féin, dá dtéiġeaḋ sé ag triall orṫa.

Gaċ aoinne a ċuireann uaiḋ a ḃean agus do ṗósann bean eile, deineann sé aḋaltranas; agus an t-é a ṗósann an ḃean a cuireaḋ ó n-a fear, deineann sé aḋaltranas.