Oblíbené biblické verše z Лука 7

Sdílet

Затоа ти велам: нејзе ѝ се простуваат многу гревови, зашто многу љубеше. А кому му е простено малку, тој малку љуби.“ Нејзе, пак, ѝ рече: „Ти се простуваат гревовите!“

На жената пак ѝ рече: „Твојата вера те спаси; оди си во мир!“

па откако застана одзади при Неговите нозе, плачејќи почна да ги мие Неговите нозе со солзи и ги триеше со својата коса; и ги целиваше Неговите нозе и ги помазуваше со миро.

затоа и себеси не се сметав достоен да дојдам кај Тебе; туку кажи само збор и мојот слуга ќе оздрави; зашто и јас сум човек поставен под власт, а имам и потчинети војници; па кога ќе му речам на еден од нив: ’Отиди!‘ и тој оди; на другиот: ’Дојди!‘ и тој доаѓа; и на мојот слуга: ’Направи тоа‘ – и тој прави.“ Штом го слушна тоа, Исус се восхити и кога се заврте кон народот, што вр­ве­ше по Него, рече: „Ви велам, ниту во Из­раил не најдов толкава вера!“

Во тој час Тој излечи мнозина од болести, и од рани, и од зли духови и на мнозина слепи им подари вид. Па одговарајќи, Исус им рече: „Одете и кажете му на Јован што видовте и што чувте: слепи прогледуваат, куци проодуваат; лепрозни се очистуваат, глуви прослушуваат, мртви воскрес­нува­ат и на сиромашните им се проповеда благовестието