لۆگۆی یوڤێرژن
ئایکۆنی گەڕان

لۆقا 1:15-8

لۆقا 1:15-8 پەیمانی نوێ و زەبوورەکان بە سۆرانی (PNTZS)

هه‌موو باجگر و گوناهباران لێی نزیک ده‌بوونه‌وه‌ تاكو گوێی لێ بگرن. جا په‌ڕیشی و ته‌وراتزانه‌كان بۆڵه‌بۆڵیان كرد و وتیان: “ئه‌مه‌‌ گوناهباران په‌سه‌ند ده‌كات و نانیان له‌گه‌ڵ ده‌خوات!”. ئه‌ویش ئه‌م په‌نده‌ی بۆ هێنانه‌وه‌: “كامه‌تان ئه‌گه‌ر سه‌د كاوڕی هه‌بێت و دانه‌یه‌كی لێ ون بێت، ئایا نه‌وه‌د و نۆكه‌ له‌ ده‌شت به‌جێ ناهێڵێت و به‌دوای ونبووه‌كه‌دا ناچێت تاكو ده‌یدۆزێته‌وه‌؟ كاتێ دۆزییه‌وه‌ش، به‌ خۆشییه‌وه‌ ده‌یخاته‌ سه‌ر شانی و دێته‌وه‌ ماڵ، هاوڕێ و دراوسێیه‌كان بانگ ده‌كات و پێیان ده‌ڵێت: له‌گه‌ڵم دڵشادبن! كاوڕه‌ ونبووه‌كه‌م دۆزییه‌وه‌!. پێتان ده‌ڵێم: له‌ ئاسمانیش شادیی ئاوا ده‌بێت بۆ گوناهبارێک تۆبه‌ بكات له‌ نه‌وه‌د و نۆ بێتاوان كه‌ پێویستیان به‌ تۆبه‌كردن نییه‌. یان چ ژنێک ده‌ درهه‌می هه‌بێت و یه‌ک درهه‌می ون بكات، چرا هه‌ڵناكات و ماڵه‌كه‌ گسک بدات و به‌ وردی بگه‌ڕێت، تاكو ده‌یدۆزێته‌وه‌؟

هاوبەشی بکە
لۆقا 15 بخوێنەوە