كه ئێواره داهات، كه‌شتیه‌كه له‌ناوه‌ڕاستی ده‌ریاكه بوو، ئیشۆعیش به ته‌نها له‌سه‌ر وشكایی بوو. كه بینی به‌هۆی سه‌وڵ لێدان ماندوون، چونكه بایه‌ک پێچه‌وانه‌یان بوو، له چواره‌م به‌تڵی شه‌ودا هاته لایان، به‌سه‌ر ده‌ریاكه‌دا ده‌ڕۆیشت و ویستی لێیان تێپه‌ڕێت. كاتێ بینییان به‌سه‌ر ده‌ریاكه‌دا ده‌ڕوات، وایانزانی دێوه‌زمه‌یه، جا هاواریان كرد. چونكه هه‌موو بینییان و شڵه‌ژان، یه‌كسه‌ر قسه‌ی له‌گه‌ڵ كردن و فه‌رمووی: “دڵنیابن! ئه‌وه منم. مه‌ترسن”. ئینجا بۆ لایان سه‌ركه‌وته نێو كه‌شتیه‌كه و باكه وه‌ستا. جا به ته‌واوی سه‌رسام بوون،
مه‌رقوس 6 بخوێنەوە
گوێگرتن لە مه‌رقوس 6
هاوبەشی بکە
هەموو وەشانەکان بەراورد بکە: مه‌رقوس 47:6-51
ئایەتەکان پاشەکەوت بکە، ئۆفلاین بخوێنەرەوە، سەیری کلیپی فێرکاری بکە و زۆر شتی تر!
ماڵەوە
کتێبی پیرۆز
پلانەکان
ڤیدیۆکان
ئاپی کتێبی پیرۆز
ئاپی کتێبی پیرۆزی تایبەت بە منداڵان
