TA KƏLA 6:1-4

Dan ń de gə̄ bəlan̄ ngá̰ý dɔ nang tə́ ō, ojən̄ ngáń kə́ dəyá̰ gə̄ ō anī, ngáń Nə́ɓā gə̄ a̰a̰n̄ ngáń kə́ dəyá̰ yā de gə̄ ní mandən̄ ngá̰ý ta kumdə́ tə́, adə̄ táān̄ ngé gə̄ ń nin̄ gə̄rān̄də́ ní kə́ dəyá̰ gə̄ tə́. Tā anī Kɔ́ɔ̄ɓē əda na: M-ā m-ādə̄ ndílə́ḿ a ndi kem deē tə́ kə ndɔ̄ gə̄ ngándáńg alé, tɔdɔ̄ deē i dā̰ rɔ̄ kə́ tɔ́gən i ngá̰ý alé, adə̄ ɓālə̄n a aw̄ ngá̰ý gē a, i ɓú kə kutə jōó ngóy. Dan ń noó tə́ ní de kə́ ngāl̄ ngá̰ý gə̄ ndin̄ dɔ nang tə́. I nin̄ n i go̰ rɔ̄ɔ̄ kə́ jóo gə̄ ń rīdə́ ɓār̄ ngá̰ý ní. I ngáń Nə́ɓā gə̄ ń táān̄ ngáń kə́ dəyá̰ yā de gə̄ ní n ojən̄də́ ní.