ម៉ាថាយ 14

ស្ដេចហេរ៉ូដសម្លាប់លោកយ៉ូហាន‌បាទីស្ដ

(ម៉ាកុស ៦.១៤-២៩ លូកា ៩.៧-៩)

1នៅគ្រានោះ ព្រះ‌បាទហេរ៉ូដ ជាស្ដេចអនុ‌រាជ* បានជ្រាបអំពីព្រះ‌កិត្តិនាមរបស់ព្រះ‌យេស៊ូ 2ស្ដេចមានរាជ‌ឱង្ការទៅពួកបរិពារថា៖ «យ៉ូហាន‌បាទីស្ដបានរស់ឡើងវិញហើយ បានជាគាត់មានឫទ្ធា‌នុភាព សម្តែងការអស្ចារ្យយ៉ាងនេះ»។

3 ព្រះ‌បាទហេរ៉ូដបានចាប់លោកយ៉ូហានដាក់ច្រវាក់យកទៅឃុំ‌ឃាំង ដោយស្ដេចជឿតាមពាក្យព្រះ‌នាងហេរ៉ូ‌ឌាស ដែលត្រូវជាមហេសីរបស់ស្ដេចភីលីពជាអនុជ* 4 ព្រោះលោកយ៉ូហានបានបន្ទោសស្ដេចថា «ព្រះ‌ករុណាគ្មានសិទ្ធិយកព្រះ‌នាងមកធ្វើជាមហេសីឡើយ»។ 5ស្ដេចហេរ៉ូដចង់សម្លាប់លោកយ៉ូហាន តែស្ដេចខ្លាចបណ្ដា‌ជន ព្រោះពួកគេចាត់ទុកលោកជាព្យាការី*មួយរូប។

6នៅថ្ងៃបុណ្យខួបចម្រើនព្រះ‌ជន្មរបស់ព្រះ‌បាទហេរ៉ូដ បុត្រីរបស់ព្រះ‌នាងហេរ៉ូ‌ឌាសចូលមករាំនៅមុខភ្ញៀវ ធ្វើឲ្យស្ដេចពេញចិត្តយ៉ាងខ្លាំង 7រហូតដល់ស្បថ‌ស្បែសន្យានឹងនាងថា បើនាងចង់បានអ្វី ស្ដេចប្រទានឲ្យទាំងអស់។ 8នាងទូលទៅស្ដេចវិញ តាមពាក្យបង្គាប់របស់មាតាថា៖ «សូមព្រះករុណាប្រទានក្បាលរបស់យ៉ូហាន‌បាទីស្ដ ដាក់លើថាសមកឲ្យខ្ញុំម្ចាស់!»។

9ព្រះ‌រាជាព្រួយព្រះ‌ហឫទ័យក្រៃ‌លែង ព្រោះស្ដេចបានស្បថនៅមុខភ្ញៀវទាំងអស់ជ្រុលហួសទៅហើយ។ ស្ដេចក៏បញ្ជាឲ្យគេធ្វើតាមពាក្យសុំរបស់នាង 10គឺចាត់ទាហានឲ្យទៅកាត់កលោកយ៉ូហាន 11យកក្បាលដាក់លើថាសមួយប្រគល់ឲ្យនាង រួចនាងយកទៅថ្វាយមាតា។

12ពួកសិស្សរបស់លោកយ៉ូហានមកយកសពលោកទៅបញ្ចុះ ហើយនាំគ្នាយកដំណឹងទៅទូលព្រះ‌យេស៊ូ។

ព្រះ‌យេស៊ូប្រទាននំប៉័ងឲ្យមនុស្សប្រាំពាន់នាក់បរិភោគ

(ម៉ាកុស ៦.៣០-៤៤ លូកា ៩.១០-១៧ យ៉ូហាន ៦.១-១៤)

13កាលព្រះ‌យេស៊ូបានជ្រាបដំណឹងនេះ ព្រះអង្គក៏យាងចុះទូក ចាកចេញជាមួយពួកសិស្ស* ឆ្ពោះទៅកាន់កន្លែងមួយស្ងាត់ដាច់ឡែកពីបណ្ដា‌ជន។ ប៉ុន្តែ មហា‌ជនបានដឹង ហើយនាំគ្នាចេញពីក្រុងនានាដើរទៅតាមព្រះអង្គ។ 14កាលព្រះ‌យេស៊ូយាងឡើងពីទូក ទតឃើញមហា‌ជនដ៏ច្រើនយ៉ាងនេះ ព្រះអង្គមានព្រះ‌ហឫទ័យអាណិត‌អាសូរគេពន់ពេកណាស់ ហើយព្រះអង្គក៏ប្រោសអ្នកជំងឺឲ្យជា។

15ពេលនោះ ថ្ងៃជ្រេណាស់ហើយ សិស្សនាំគ្នាចូលមកជិតព្រះអង្គទូលថា៖ «ទីនេះស្ងាត់ណាស់ ហើយក៏ជិតយប់ផង សូមប្រាប់បណ្ដា‌ជនទាំងនេះឲ្យត្រឡប់ទៅវិញ រកទិញម្ហូបអាហារនៅតាមភូមិ»។ 16ប៉ុន្តែ ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលទៅកាន់សិស្សថា៖ «មិនបាច់ឲ្យគេត្រឡប់ទៅវិញទេ ចូរអ្នករាល់គ្នាយកម្ហូបអាហារឲ្យគេបរិភោគទៅ»។

17សិស្សទូលព្រះអង្គថា៖ «យើងខ្ញុំមាននំប៉័ងតែប្រាំដុំ និងត្រី‌ងៀតពីរកន្ទុយប៉ុណ្ណោះ»។ 18ព្រះអង្គមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ «ចូរយកនំប៉័ង និងត្រីនោះមកឲ្យខ្ញុំ»។ 19បន្ទាប់មក ព្រះអង្គប្រាប់បណ្ដា‌ជនឲ្យអង្គុយលើស្មៅ ព្រះអង្គយកនំប៉័ងទាំងប្រាំដុំ និងត្រីពីរកន្ទុយនោះមកកាន់ ព្រះអង្គងើបព្រះ‌ភ័ក្ត្រឡើងលើ សរ‌សើរតម្កើងព្រះ‌ជាម្ចាស់ ហើយកាច់នំប៉័ងប្រទានឲ្យពួកសិស្ស* ពួកសិស្សក៏ចែកឲ្យបណ្ដា‌ជនបរិភោគ។ 20អ្នកទាំងនោះបានបរិភោគឆ្អែតគ្រប់ៗគ្នា ហើយពួកសិស្សប្រមូលនំប៉័ងដែលនៅសល់ ដាក់បានពេញដប់‌ពីរល្អី។ 21អស់អ្នកដែលបានបរិភោគនំប៉័ង មានប្រុសៗទាំងអស់ប្រមាណប្រាំ‌ពាន់នាក់ ឥតគិតស្រីៗ និងក្មេងៗផងទេ។

ព្រះ‌យេស៊ូយាងលើទឹកសមុទ្រ

(ម៉ាកុស ៦.៤៥-៥២ យ៉ូហាន ៦.១៥-២១)

22រំពេចនោះ ព្រះ‌យេស៊ូបញ្ជាពួកសិស្ស*ឲ្យចុះទូកឆ្លងទៅត្រើយម្ខាងមុនព្រះអង្គ ហើយព្រះអង្គក៏ប្រាប់មហា‌ជនឲ្យវិលត្រឡប់ទៅវិញដែរ។ 23កាលព្រះអង្គឲ្យមហា‌ជនចេញផុតអស់ហើយ ព្រះ‌យេស៊ូយាងឡើងទៅលើភ្នំ ដាច់ឡែកពីគេ ដើម្បីអធិស្ឋាន*។ លុះដល់យប់ ព្រះអង្គគង់នៅទីនោះតែមួយអង្គឯង។

24ពេលនោះ ទូកចេញឆ្ងាយពីច្រាំងហើយ ក៏ត្រូវរលកបក់បោក ព្រោះបញ្ច្រាសខ្យល់។ 25ដល់ពេលជិតភ្លឺ ព្រះអង្គយាងលើទឹកឆ្ពោះទៅរកពួកសិស្ស។ 26កាលពួកគេឃើញព្រះអង្គយាងលើទឹកសមុទ្រដូច្នេះ គេភ័យរន្ធត់ ហើយស្រែកឡើងថា «ខ្មោចលង!» ព្រោះគេភ័យពេក។ 27រំពេចនោះ ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលទៅគេថា៖ «ចូរតាំងចិត្តក្លាហានឡើង ខ្ញុំទេតើ កុំខ្លាចអី!»។ 28លោកពេត្រុសទូលព្រះអង្គថា៖ «លោកម្ចាស់ ប្រសិនបើពិតជាលោកមែន សូមបញ្ជាឲ្យខ្ញុំអាចដើរលើទឹកទៅរកលោកផង»។ 29ព្រះ‌យេស៊ូមានព្រះ‌បន្ទូលទៅគាត់ថា៖ «អញ្ជើញមក!» លោកពេត្រុសក៏ចុះពីទូក ដើរលើទឹកឆ្ពោះទៅរកព្រះ‌យេស៊ូ។ 30ប៉ុន្តែ កាលលោកឃើញខ្យល់បក់ខ្លាំង លោកភ័យណាស់ ហើយចាប់ផ្ដើមលិចទៅក្នុងទឹក។ លោកស្រែកឡើងថា៖ «លោកម្ចាស់អើយ សូមជួយខ្ញុំផង!»។ 31ព្រះ‌យេស៊ូក៏លូកព្រះ‌ហស្ដទាញគាត់ឡើងភ្លាម ទាំងមានព្រះ‌បន្ទូលថា៖ «មនុស្សមានជំនឿតិចអើយ ហេតុដូចម្ដេចបានជាអ្នកមិនទុកចិត្តដូច្នេះ?»។ 32បន្ទាប់មក ព្រះអង្គ និងលោកពេត្រុសចូលមកក្នុងទូក ហើយខ្យល់ក៏ស្ងប់។ 33អ្នកនៅក្នុងទូកនាំគ្នាក្រាបថ្វាយ‌បង្គំព្រះអង្គ ទាំងពោលថា៖ «ព្រះអង្គពិតជាព្រះ‌បុត្រារបស់ព្រះ‌ជាម្ចាស់មែន!»។

34ព្រះ‌យេស៊ូ និងពួកសិស្ស*បានឆ្លងទៅដល់ត្រើយម្ខាង ត្រង់ស្រុកគេនេ‌សារ៉ែត។ 35អ្នកស្រុកនោះស្គាល់ព្រះអង្គភ្លាម ហើយយកដំណឹងទៅផ្សព្វ‌ផ្សាយពាស‌ពេញតំបន់ទាំងមូល។ គេនាំអ្នកជំងឺទាំងអស់មករកព្រះអង្គ 36អង្វរសូមគ្រាន់តែពាល់ជាយព្រះ‌ពស្ដ្ររបស់ព្រះអង្គប៉ុណ្ណោះ អស់អ្នកដែលពាល់ ក៏ជាសះ‌ស្បើយ គ្រប់ៗគ្នា។

Currently Selected:

ម៉ាថាយ 14: គខប

Highlight

Copy