San Lucas 17:1-2

Ga̱a ne̱ cataj Jesús rihaan nij síí tucuꞌyón snana̱ soꞌ a: ―Xa̱ꞌ chumii̱ nihánj, tza̱j ne̱ ma̱n ndoꞌo chrej chiꞌi̱i̱ canoco̱ꞌ yuvii̱, ne̱ vaa yaꞌnúj uxrá rihaan nij yuvii̱ canoco̱ꞌ nij yuvii̱ chrej chiꞌi̱i̱ ado̱nj. Tza̱j ne̱ nique̱ uxrá síí ꞌyaj anocoꞌ yuvii̱ chrej chiꞌi̱i̱ yoꞌ ado̱nj. Daj chiha̱a̱ míj se̱ cavii sa̱ꞌ soꞌ maꞌ. Neꞌen soj se vaa sese tocoꞌ vaj nii yuvej xi̱j váj ꞌnúú trigó man chihá ꞌo̱ soꞌ, ne̱ sese tagüéj nii man soꞌ rque na yaꞌa̱nj, ne̱ nij uxrá vaa ranꞌ síí ꞌanj ni̱j rque na yaꞌa̱nj yoꞌ na̱nj ado̱nj. Tza̱j ne̱ nij doj quira̱nꞌ síí quiꞌyaj chiꞌi̱i̱ nimán ꞌo̱ tuviꞌ soj síí nica̱ꞌ nimán na̱nj á.