Gníoṁarṫa 2:2-4

Agus ṫáinig go h-oḃann fuaim ó neaṁ mar ḃeaḋ fuaim gaoiṫe móire ag teaċt agus do líon sé an fad an tiġ ’na raḃdar ’n-a suiḋe. Agus do taisbeánaḋ dóiḃ mar ḃeaḋ teangṫaċa teine agus iad deiġilte, agus do ṡuiḋ sé ar gaċ duine acu, agus do líonaḋ iad go léir de’n Spioraid Naoṁ agus ċromadar ar laḃairt i dteangṫaċaiḃ iolarḋa, fé mar a ṫug an Spioraid Naoṁ dóiḃ laḃairt.