رومیان 6

مُرده ولی زنده

1پس چه بگوییم؟ آیا به زندگی در گناه ادامه دهیم تا فیض خدا افزون گردد؟ 2به هیچ وجه! ما که نسبت به گناه مُرده‌ایم، چگونه می‌توانیم به زندگی در آن ادامه دهیم؟ 3آیا نمی‌دانید که وقتی ما در اتّحاد با مسیح عیسی تعمید یافتیم، در اتّحاد با مرگ او تعمید یافتیم؟ 4پس با تعمید خود با او مدفون شدیم و در مرگش شریک گشتیم تا همان‌طوری که مسیح به‌وسیلهٔ قدرت پُرشکوه پدر پس از مرگ زنده شد، ما نیز در حیات تازه‌ای زندگی کنیم.

5زیرا اگر ما در اتّحاد با او همانند او مُردیم، به‌یقین، در اتّحاد با او نیز همانند او رستاخیز خواهیم نمود. 6این‌ را می‌دانیم که آن انسانی که در گذشته بودیم با مسیح بر روی صلیب او مصلوب گشت ‌تا نَفْس گناهکار معدوم گردد و دیگر بردۀ گناه نباشیم، 7زیرا هر کسی که مُرد از گناه آزاد می‌شود. 8اگر ما با مسیح مُردیم، ایمان داریم که همچنین با او زیست خواهیم کرد، 9زیرا می‌دانیم چون مسیح پس از مرگ زنده شده است، او دیگر هرگز نخواهد مرد؛ یعنی مرگ دیگر بر او تسلّط نخواهد یافت. 10مسیح مرد و با این مرگ، یک‌بار برای همیشه نسبت به گناه مُرده است. ولی او زنده شد و از این پس برای خدا زندگی می‌کند. 11همین‌طور شما نیز باید خود را نسبت به گناه مُرده انگارید، امّا نسبت به خدا در اتّحاد با مسیح عیسی ‌زنده.

12دیگر نباید گناه بر بدن‌های فانی شما حاکم باشد و شما را مطیع هوس‌های خود سازد. 13هیچ‌یک از اعضای بدن خود را در اختیار گناه قرار ندهید تا برای مقاصد شریرانه بکار رود. بلکه خود را به خدا تسلیم نمایید و مانند کسانی‌ که از مرگ به زندگی بازگشته‌اند، تمام وجود خود را در اختیار او بگذارید تا اعضای شما برای مقاصد نیکو بکار رود. 14زیرا گناه دیگر بر شما حاکم نخواهد بود، چون شما تابع شریعت نیستید، بلکه زیر فیض خدا هستید.

غلامان نیکی مطلق

15پس چه بگویم؟ آیا گناه کنیم چون زیر فیض خدا هستیم و نه تابع شریعت؟ نه، به هیچ وجه! 16مگر نمی‌دانید که هرگاه شما خود را به‌عنوان برده در اختیار کسی بگذارید و مطیع او باشید، شما درواقع بردۀ آن کسی هستید که از او اطاعت می‌کنید، خواه بردگی از گناه باشد که نتیجۀ آن مرگ است و خواه اطاعت از خدا که نتیجۀ آن نیکی ‌مطلق می‌باشد. 17امّا خدا را شکر که اگرچه یک زمانی بردگان گناه بودید، ‌اکنون با تمام دل از اصول تعالیمی که به شما داده شده، اطاعت می‌کنید. 18و از بندگی گناه آزاد شده، بردگان نیکی ‌مطلق گشته‌اید. 19به‌خاطر ضعف طبیعی انسانی شما، به‌طور ساده سخن می‌گویم: همان‌طور که زمانی اعضای بدن خود را برای انجام گناه به بردگی ناپاکی و شرارت سپرده بودید، اکنون اعضای خود را برای مقاصد مقدّس به بردگی نیکی بسپارید.

20وقتی شما بردگان گناه بودید، مجبور نبودید از نیکی مطلق اطاعت کنید. 21از انجام آن کارهایی که اکنون از آن‌ها شرم دارید، چه سودی بردید؟ زیرا عاقبت آن کارها مرگ است، 22ولی اکنون از گناه آزاد گشته بردگان خدا هستید و در نتیجۀ آن، زندگی شما در این دنیا به‌سوی پاکی می‌رود و عاقبتش حیات جاودان است. 23زیرا مزدی که گناه می‌دهد موت است، امّا هدیۀ رایگان خدا به کسانی‌ که با خداوند ما مسیح عیسی متّحد هستند، حیات جاودان می‌باشد.

Currently Selected:

رومیان 6: مژده

Highlight

Copy