مزمور 32
32
سرود داوود
اعتراف و آمرزش
1خوشا به حال کسانی که گناهانشان آمرزیده
و خطاهایشان بخشیده#32:1 در زبان عبری پوشانیده شده شده است.
2خوشا به حال کسی که خداوند او را مجرم نشمارد
و کسی که در او حیله‌ای نیست.
3هنگامی‌که گناهان خود را اعتراف نمی‌کردم،
تمام روز از ناله و زاری فرسوده می‌شدم.
4خداوندا، تو روز و شب، مرا تنبیه می‌کردی.
نیروی من کاملاً به تحلیل می‌رفت،
همان‌گونه که رطوبت در گرمای تابستان، خشک می‌شود.
5سپس گناهان خود را نزد تو اعتراف نمودم
و خطاهای خود را پنهان نساختم؛
و گفتم: «من در حضور خداوند به گناهان خود اعتراف می‌کنم.»
آنگاه تو گناهان مرا بخشیدی.
6پس هر شخص خداترس باید در وقت نیازمندی و سختی به حضور خداوند دعا کند
تا حتّی اگر سیلاب سختی‌ها طغیان کند،
به او نرسد.
7تو پناهگاه من هستی
و مرا از تنگی نجات می‌دهی.
با آواز بلند نجات تو را خواهم سرایید
زیرا تو از من محافظت کرده‌ای.
8خداوند می‌گوید: «به تو حکمت خواهم داد، و راهی را که باید بروی، به تو نشان خواهم داد؛
چشمانم بر تو است و تو را هدایت خواهم نمود.
9مانند اسب و قاطر، نادان و بی‌فهم نباشید
که با افسار و لگام مهار می‌شوند
و رام می‌گردند.»
10مردمان شریر در رنج و عذاب می‌باشند،
امّا کسانی که بر خداوند توکّل دارند
از محبّت پایدار او برخوردار می‌شوند.
11ای نیکوکاران در خداوند،
شادی و وجد نمایید.
ای کسانی که مطیع او هستید، بانگ شادی برآورید.
Currently Selected:
مزمور 32: مژده
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Today's Persian Version Revised (TPVR) © United Bible Societies, 2023
